ΔΣ ΕΛΜΕ Ιωαννίνων: μεταξύ αδράνειας και
κυβερνητικού συνδικαλισμού!
(Απολογισμός της ΕΑΠ από τη συμμετοχή της
στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων κατά την τριετία 2019-2022)
Ολοκληρώνεται σήμερα
4/5/2022 η θητεία του παρόντος ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, του πρώτου ΔΣ που θα μείνει στην ιστορία ως δοτό ΔΣ
καθώς η ολοκλήρωση της θητείας του έγινε όχι με την ψήφο των εκπαιδευτικών αλλά
αρχικά με τις παρατάσεις του υπουργείου και ακολούθως με το διορισμό από το Πρωτοδικείο! Ενός ΔΣ που
θα μείνει στην ιστορία για το ξεπούλημα
του αγώνα όλων μας απέναντι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα
από την αρχή. Οι εκλογές του Μαΐου του 2019 ανέδειξαν το απερχόμενο ΔΣ στο
οποίο η ΔΑΚΕ κατείχε 4 έδρες, από 2 ΣΥΝΕΚ και Ενότητα και 1 έδρα η Ενωτική
Αριστερή Παρέμβαση. Ήδη την επομένη των εκλογών δηλώσαμε σε ανακοίνωση μας ότι
ο συγκεκριμένος συσχετισμός δυνάμεων δεν προμήνυε τίποτα καλό για τον
εκπαιδευτικό κόσμο και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε με τον χειρότερο τρόπο. Βασική αρχή και κατεύθυνση του
συγκεκριμένου ΔΣ ήταν η άρνησή του να
κάνει οτιδήποτε αν δεν το πρότεινε η
ΟΛΜΕ -κάτι που φυσικά είναι απόλυτα ξένο με την ίδια τη λειτουργία και
δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων. Έτσι,
όταν το Δεκέμβρη του 2019 η κυβέρνηση ανακοινώνει την επαναφορά της τράπεζας
θεμάτων, την ΕΒΕ και την αναπροσαρμογή των ωρολογίων προγραμμάτων ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ
περιμένουν πρώτα να ψηφισθούν τα μέτρα και ύστερα να αντιδράσουν. Η ίδια
ακριβώς αντίδραση, δηλαδή καμιά αντίδραση, παρατηρείται και στο νομοσχέδιο που
εξισώνει τα πτυχία των κολλεγίων με εκείνα των πανεπιστημίων. Την ίδια στιγμή
αφήνουν να αιωρείται η άποψη ότι η εξίσωση δεν πολυαφορά τον εκπαιδευτικό κόσμο
γιατί, τάχα, «πόσα κολλέγια ‘βγάζουν’ εκπαιδευτικούς;». Έλα όμως που στην, προ λίγων ημερών,
προκήρυξη για την ειδική αγωγή έγιναν αποδεκτά τα πτυχία των κολλεγίων…
Το Μάρτιο του 2020 ξεσπά η
πανδημία και η κυβέρνηση, όχι μόνο αρνείται να πάρει υγειονομικά μέτρα ώστε να
λειτουργούν τα σχολεία με ασφάλεια, αλλά ανακαλύπτει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως πανάκεια. Κι εδώ η ΕΛΜΕ και η ΟΛΜΕ
δεν αντιλαμβάνονται ή κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται την παγίδα! Η ΕΑΠ με
ανακοινώσεις της ξεκαθαρίζει τη θέση της δηλώνοντας τεκμηριωμένα ότι η «εξ
αποστάσεως» δεν είναι εκπαίδευση. Τα συνδικαλιστικά μας όργανα όμως, τοπικά και
πανελλαδικά, δεν έχουν την ίδια άποψη, καθώς συμφωνούν ότι πρέπει οι
εκπαιδευτικοί να «βάλουν πλάτη» μιας και βρισκόμαστε σε τόσο έκτακτες συνθήκες,
υιοθετώντας μάλιστα τις απόψεις για τεμπέληδες και ανάλγητους εκπαιδευτικούς
που δεν κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης. Η στάση αυτή βέβαια ανοίγει
την όρεξη στη διοίκηση η οποία από τη μια ζητάει με έγγραφό της πλήρη αναφορά
για το ποιοι εκπαιδευτικοί κάνουν και ποιοι όχι τηλεκπαίδευση κι από την άλλη με
το πρώτο άνοιγμα των σχολείων ζητάει αναμετάδοση του μαθήματος και κάμερες στις
τάξεις.
Η οργή των εκπαιδευτικών
μεγάλη και η αντίδραση τους άμεση, αλλά το ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων για
μια ακόμη φορά αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Η πλειοψηφία του φαίνεται να επιλέγει να στρώνει το δρόμο στο
υπουργείο και όχι να σηκώνει τείχος. Έτσι αρνείται επίμονα τη σύγκληση ΓΣ,
όπως ζητάει η ΕΑΠ προκειμένου να οργανωθεί η αντίδραση. Όμως, παρά το
σαμποτάρισμά του, κυρίως από τη ΔΑΚΕ, ο αγώνας όλων μας έφερε αποτελέσματα:
απειροελάχιστα σχολεία σε όλη τη χώρα δέχθηκαν να προχωρήσουν σε αναμετάδοση
του μαθήματος.
Κι ενώ το σχολικό έτος 2019-20
ολοκληρώνεται, στην κοινωνία αρχίζει, προς το τέλος του καλοκαιριού, όργιο
καταστολής και περιορισμού, ακόμη και
συνταγματικών ελευθεριών, όργιο που κορυφώθηκε τόσο με την απαγόρευση
της διαδήλωσης στη μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, της απεργιακής
συγκέντρωσης και της διαδήλωσης μνήμης για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου,
όσο και με τον άγριο ξυλοδαρμό και τις προληπτικές συλλήψεις που ακολούθησαν
τις απαγορεύσεις και στην πόλη μας. Κι
εδώ βέβαια το ΔΣ της ΕΛΜΕ δεν ήταν απλά απόν αλλά δεν προχώρησε ούτε καν σε
ανακοινώσεις καταδίκης.
Την ίδια βέβαια περίοδο τα σχολεία είχαν
ανοίξει χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Ήταν η περίοδος που η υπουργός και οι
άνθρωποι της επιχειρούσαν να μας πείσουν ότι ο κορωνοιός κολλάει στις πλατείες
αλλά όχι στα σχολεία (θυμόμαστε άλλωστε όλοι/ες τα σχεδιαγράμματα του κυβερνητικού
κου Μαγιορκίνη…). Ήταν η περίοδος που ο
πρόεδρος της ΕΛΜΕ-Ι σε συνέντευξή του σε τοπικά μέσα δήλωνε ότι στα Γιάννενα
δεν υπάρχουν διαθέσιμες/ελεύθερες αίθουσες για να «σπάσουν» τα τμήματα. Καλύτερες
υπηρεσίες στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να προσφέρει. Και ενώ τα σχολεία λειτουργούν
και τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται οι μαθητές ξεκινούν τη δική τους αντίδραση
μέσα από καταλήψεις ζητώντας ακριβώς ό,τι ζητάνε και οι εκπαιδευτικοί. Η
υπουργός απαιτεί τηλεκπαίδευση στα κατειλημμένα σχολεία! Η ΕΑΠ για μια ακόμη
φορά ξεκαθαρίζει ότι «on line
χωροφύλακες των μαθητών μας δε θα γίνουμε» και καλεί ΕΛΜΕ και ΟΛΜΕ να
προχωρήσουν στην κήρυξη ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ.
Η ΕΛΜΕ-Ι χρησιμοποιώντας ως πρόφαση την κωλυσιεργία της ΟΛΜΕ, αρνείται να πάρει
θέση ενώ σε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενάντια στην τηλεκπαίδευση, αρχές
Οκτώβρη του 2020 ο πρόεδρος φτάνει στο σημείο να πετάει το πανό και να
εγκαταλείπει τη διαδήλωση γιατί σε αυτή επικεφαλής μπήκαν οι μαθητές -οι οποίοι
και καλούσαν άλλωστε στο συγκεκριμένο συλλαλητήριο- και όχι η ΕΛΜΕ…
Αρχές Νοέμβρη του 2020
γίνονται οι ηλεκτρονικές εκλογές για
αιρετούς εκπροσώπους στις οποίες η ΕΑΠ, από την προκήρυξή τους ακόμη, αρνείται
να πάρει μέρος μην καταθέτοντας καθόλου ψηφοδέλτιο. Ακολούθησαν και οι
υπόλοιπες παρατάξεις οι οποίες απέσυραν τα δικά τους ψηφοδέλτια αλλά κυρίως οι
συνάδελφοι/ισσες οι οποίοι/ες μαζικά απείχαν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, υποψηφίων
άλλοτε της ΔΑΚΕ, οι οποίοι καμάρωναν για την άνεση με την οποία ψήφισαν από τον
καναπέ του σπιτιού τους! Αποτέλεσμα των τηλε-εκλογών και μετά την παραίτηση -προς
τιμή τους- των εκλεγμένων, με 5- 10 ψήφους, αιρετών η ΠΕΔΙΕΚ Ηπείρου να διορίζει
στο ΠΥΣΔΕ δ/ντες,δ/ντριες σχολείων οι οποίοι μόλις πληροφορήθηκαν τι είχε
συμβεί παραιτήθηκαν επίσης. Έτσι το ΠΥΣΔΕ Ιωαννίνων λειτούργησε παράτυπα εδώ και 1 χρόνο με 3 αντί για 5 μέλη.
Κι εδώ όμως το ΔΣ της ΕΛΜΕ αρκέστηκε στην καταγγελία, χωρίς να προχωρήσει, όπως
πρότεινε η ΕΑΠ, στη σύγκρουση είτε μέσω της δημοσιοποίησης είτε μέσω της
νομικής οδού.
Για το υπόλοιπο της σχολικής χρονιάς 2020-21 η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ήταν
σχεδόν ανύπαρκτη. Με την
πρόφαση της πανδημίας -τα σχολεία εν τω μεταξύ έχουν ξανακλείσει και η πολυμίσητη τηλεκπαίδευση έχει
επιστρέψει- η επικοινωνία των μελών του ΔΣ ήταν αποκλειστικά διαδικτυακή και οι
όποιες συνεδριάσεις γίνονταν μετά από συνεχείς οχλήσεις της ΕΑΠ. Για ΓΣ ούτε
που γίνεται λόγος μιας και η πανδημία έχει προσφέρει το τέλειο άλλοθι.
Μοναδικές εξαιρέσεις οι 2 τηλεδιασκέψεις για την αξιολόγηση την Άνοιξη του 2020.
Και φτάνουμε στη χρονιά που
διανύουμε, 2021-22. Κάτω από την πίεση της βάσης η ΟΛΜΕ προχωρά σε ΑΠΕΡΓΙΑ -
ΑΠΟΧΗ από την αξιολόγηση. Σε τοπικό επίπεδο, από την ενημέρωση των σχολείων και
την προσπάθεια για συντονισμό της ΑΠΕΡΓΙΑΣ -ΑΠΟΧΗΣ έλειπε προκλητικά η ΔΑΚΕ, η οποία άλλωστε σε πανελλαδικό επίπεδο είχε
ταχθεί υπέρ της αξιολόγησης. Κι εδώ ο εκπαιδευτικός κόσμος τόσο με τη
μαζική άρνηση συμμετοχής στην αξιολόγηση όσο και με τη μεγαλειώδη απεργία στις
11/10/2021 έδειξε τη διάθεσή του για αγώνα. Δυστυχώς η συνδικαλιστική του ηγεσία είχε άλλη άποψη. Συγκεκριμένα ο
πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων μαζί με άλλους 5 προέδρους ΕΛΜΕ -όλοι μέλη της
ΔΑΚΕ- ανέλαβαν να γίνουν το δεξί χέρι της υπουργού, παραποιώντας τις αποφάσεις
των Γενικών τους Συνελεύσεων και να σταματήσουν την ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΧΗ. Στην
προσπάθειά τους αυτή βρήκαν σύμμαχο και άλλες δυνάμεις. Έτσι σε τοπικό επίπεδο,
ΣΥΝΕΚ και ΕΝΟΤΗΤΑ, αρνήθηκαν να ψηφίσουν την πρόταση μομφής στο πρόσωπο του
προέδρου που κατέθεσε η ΕΑΠ ενώ σε
επόμενες ΓΣ κάθε φορά που έμπαινε σε
συζήτηση το θέμα της ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ είτε τρομοκρατούσαν τους συναδέλφους/ισσες
μέχρι και με απόλυση (ΣΥΝΕΚ) είτε παραποιούσαν το καταστατικό αθροίζοντας τα
Λευκά με τα ΚΑΤΑ (ΠΕΚ- ΣΥΝΕΚ- ΔΑΚΕ). Ακόμη και στον πιο δύσπιστο έγινε πια
φανερό ότι και οι τρεις αυτές δυνάμεις σε αγαστή συνεργασία κάνουν ό,τι περνάει
από το χέρι τους για να παγιωθεί η
αξιολόγηση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και στα σχολεία που στελέχη τους είναι
δντές/δντριες ασκήθηκαν πιέσεις για την εφαρμογή
της.
Η αντιδημοκρατική κατρακύλα
της διοίκησης δεν φάνηκε μόνο στην αξιολόγηση, ούτε και φαίνεται να έχει τέλος.
Κάθε βδομάδα έρχεται και μια εγκύκλιος με την οποία το υπουργείο διατάζει κι απειλεί «αν δεν προχωρήσετε σε
αξιολόγηση θα τιμωρηθείτε», «κόψτε το κεφάλι σας και βγάλτε την ύλη∙ εσείς
ευθύνεστε για αυτό», «αναπροσαρμόστε το πρόγραμμα, κάντε υπερωρίες» κλπ. Καμία
αντίδραση και εδώ από τα συνδικαλιστικά μας όργανα
Αφού επισημανθεί η αδράνεια της ΕΛΜΕ την ημέρα που
επιχειρήθηκε η επιβολή τηλεκπαίδευσης λόγω κακοκαιρίας -η ανακοίνωση βγήκε
ένα μήνα αργότερα- και η άρνηση του ΔΣ στην τελευταία ΓΣ να πάρει θέση τόσο για την τράπεζα θεμάτων όσο και για τις πανελλαδικές
εξετάσεις τύπου PISA -για τις
τελευταίες μάλιστα η ΠΕΚ κυκλοφόρησε και ανακοίνωση ότι δεν είναι και κάτι κακό-
θα σταθούμε σε ένα ακόμη σημείο ορόσημο αυτού του ΔΣ. Αναφερόμαστε στην άρνησή του να προκηρύξει εκλογές, όπως όφειλε, με
τη λήξη της θητείας του και των περιοριστικών μέτρων, και στην προσφυγή του στο
δικαστήριο ζητώντας τον αυτοδιορισμό του! Τα επιχειρήματα περί πανδημίας
φαντάζουν υποκριτικά την ώρα που στα σχολεία κάναμε μάθημα σε 27 μαθητές στην
τάξη. Άλλωστε στις περισσότερες ΕΛΜΕ, 60 από 80, οι εκλογές έγιναν κανονικά. Η ΕΑΠ,
απόλυτα σύμφωνη στις αρχές και στις διακηρύξεις της, όπως και οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, δε δέχθηκε το διορισμό σε δοτή θέση και αποσύρθηκε
από το ΔΣ.
Ζητάμε
και τιμούμε την ψήφο των συναδέλφων/ισσων, μα… μόνο όταν αυτή μας δίνεται! Δεν
αποδεχόμαστε κανέναν διορισμό. Πιστεύουμε
ότι το σωματείο οφείλει να εκπροσωπεί τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες
και να προστατεύει τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η ΕΛΜΕ δεν είναι σκαλοπάτι για να ανέβουμε πολιτικά ούτε
λιθαράκι στο βιογραφικό μας. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι προσωπικές
φιλοδοξίες, οι κομματικές επιδιώξεις
είναι διαδικασίες ξένες για εμάς.
Έχοντας αυτές τις απόψεις ως γνώμονα της δράσης
μας ζητάμε την ψήφο των συναδέλφων/ισσων, τόσο για την ΕΛΜΕ Ιωαννίνων όσο και για το
συνέδριο της ΟΛΜΕ μιας και θεωρούμε ότι υπάρχει απόλυτη ανάγκη για μια
ομοσπονδία που θα οργανώσει/καθοδηγήσει τους αγώνες κι όχι για μια ΟΛΜΕ που θα
στρώνει το έδαφος στην όποια κυβέρνηση.
ΥΓ.
Ενδεικτικό της επιτυχίας της πλειοψηφίας του συγκεκριμένου ΔΣ να διαλύσει την
ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ήταν και η εικόνα της σημερινής, εκλογοαπολογιστικής ΓΣ. Πρώτη
φορά σε τέτοια ΓΣ η συμμετοχή ήταν τόσο μικρή (ούτε καν οι
συμμετέχοντες/συμμετέχουσες στα μακροσκελή ψηφοδέλτια του «μπλοκ Κεραμέως»…),
πρώτη φορά δεν κατάφερε να εκλέξει προεδρείο και εφορευτική επιτροπή.
