Παρέμβαση ΕΚΤΟΣ ΤΑΞΗΣ - Τεύχος 4

 Η εφημερίδα της Ενωτικής Αριστερής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων. (4ο τεύχος - Νοέμβρης 2022)

Κανένας στην κάλπη των ΥΣ. Όλοι/ες στην ΑΠΕΡΓΙΑ!

 

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΦΑΡΣΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

Οι εργαζόμενοι/ες στην Εκπαίδευση καλούνται στις 5 του Νοέμβρη στις κάλπες για τα υπηρεσιακά συμβούλια της Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔ(Π)Ε, ΑΠΥΣΔ(Π)Ε και ΚΥΣΔ(Π)Ε).Πρόκειται για το παραδοσιακό πανηγύρι του εργοδοτικού και πελατειακού συνδικαλισμού, την αποθέωση της λογικής ότι ο δρόμος για τη βελτίωση των εργασιακών μας συνθηκών περνά μέσα από τη μίζερη διαπραγμάτευση, την «εξυπηρετησούλα», το πάρε-δώσε με την εργοδοσία πίσω από κλειστές πόρτες. 

Τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν είναι όργανα ουδέτερα, όπου απλά συζητιέται και προωθείται η καλύτερη ιδέα για τη λειτουργία των σχολείων, μα μέρος του μηχανισμού προώθησης της θέλησης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου . Οι δύο συνάδελφοι/ισσες, που σύμφωνα με το νόμο και μετά από εκλογές που οργανώνει η διοίκηση, παίρνουν τη θέση του μέλους του ΥΣ, οι «αιρετοί», είναι κανονικά μέλη του ΥΣ. Η συμμετοχή τους σ’ αυτά δεν είναι κάποια μορφή ελέγχου της διοίκησης. Οι αιρετοί καθορίζουν με την ψήφο τους ποιος συνάδελφος/ισσα θα μετατεθεί, αποσπαστεί, τοποθετηθεί σε κάποιο σχολείο κλπ. Πρόκειται δηλαδή για μια καθαρή έκφραση αυτού που λέμε «συνδιοίκηση». Οι συνάδελφοι/ισσες που επισκέπτονται προεκλογικά τα σχολεία παρουσιάζουν μια ελαφρώς διαφορετική εικόνα. Όλοι υποστηρίζουν ότι θέλουν να ελέγχουν τη διοίκηση, περιορίζοντας έτσι τις αυθαιρεσίες σε βάρος των συναδέλφων/ισσών τους. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι άλλη από το ότι αργά ή γρήγορα μετατρέπονται (εξ αιτίας της θέσης τους, αν όχι και της πολιτικής συνείδησής τους) είτε σε κανονικά μέλη της διοίκησης είτε σε μεσολαβητές που εξομαλύνουν τις σχέσεις της διοίκησης με τους υφισταμένους. Η παραπάνω περιγραφή δεν ακυρώνεται από το γεγονός ότι υπήρχαν κάποιοι/ες ελάχιστοι συνάδελφοι που στέκονταν με ακεραιότητα στα ΥΣ, και μάλιστα αρκετοί είχαν βρεθεί να διώκονται για τη στάση τους απέναντι στην εργοδοσία και υπέρ των συναδέλφων/ισσων και των μαθητών/ριων μας. Άλλωστε, κάποιοι από αυτούς είναι συναγωνιστές/ριες μας στο πανελλαδικό ρεύμα των Παρεμβάσεων.

Ο έλεγχος πάνω στις αποφάσεις της διοίκησης είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, όμως είναι άλλο πράγμα ο έλεγχος και άλλο η αυταπάτη του «εκδημοκρατισμού» ή της «καλής λειτουργίας». Ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να γίνεται από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, από τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ, σε δημόσιες και ανοιχτές διαδικασίες.

Όμως πέρα από όσα αναφέραμε και παρά το γεγονός ότι παλαιότερα συμμετείχαμε στις εκλογές για τα ΥΣ παρά τις προαναφερόμενες σοβαρές διαφωνίες μας, όχι με τη λογική να εκλέξουμε αιρετούς, μα για να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα παρέμβασης στα σχολεία για να παρουσιάσουμε στους συναδέλφους/ισσες τους δικούς μας προβληματισμούς, για να ενημερώσουμε για τα άμεσα καθήκοντα του σωματείου, φέτος για 2^η φορά-μετά τις εκλογές του ΄20- έχουμε και έναν ακόμη λόγο να απέχουμε απ’ αυτές τις εκλογές και αναφερόμαστε φυσικά στην απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ηλεκτρονική ψηφοφορία, επισφραγίζοντας έτσι τη θέληση των αφεντικών να αποκλείσουν κάθε ζωντανή και συλλογική έκφραση των εργαζομένων από τον πολιτικό χώρο. Η εδώ και τόσα χρόνια υποκατάσταση της άμεσης δημοκρατίας από την απομόνωση του παραβάν, του συμβολικού κλουβιού της «ιερής στιγμής της ψήφου», φτάνει σήμερα στην πιο απαίσια εκδοχή της, την ψήφο από το σπίτι, την ψήφο από τον καναπέ, την ψήφο χωρίς τη ζωντανή συζήτηση και τη «δημιουργική ταλαιπωρία» της φυσικής παρουσίας. Η κυβέρνηση λοιπόν έχοντας εξασφαλίσει, όπως αποδεικνύεται, την πλήρη υποταγή τόσο της ΟΛΜΕ, όσο και της τοπικής ΕΛΜΕ, ανερυθρίαστα και χωρίς να έχει καν τη δικαιολογία της πανδημίας απαιτεί ηλεκτρονικές εκλογές καθώς η «τεχνολογία» προσφέρει μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να ξεμπερδέψει με τα συνδικάτα. Κι αν για την κυβέρνηση κάτι τέτοιο ήταν και αναμενόμενο και αναπόφευκτο-θυμίζουμε το νόμο Χατζηδάκη- αναρωτιόμαστε πώς θα δικαιολογήσουν την κωλοτούμπα τους οι δυνάμεις εκείνες που θα πάρουν μέρος : ΔΑΚΕ- ΠΕΚ- ΣΥΝΕΚ. Τι έγινε; Φοβήθηκαν ότι μπορεί ένα τμήμα από το 95% των συναδέλφων/ισσων που απείχε την προηγούμενη φορά να πάει ένα βήμα παραπέρα και να ριζοσπαστικοποηθεί αμφισβητώντας συνολικά πολιτική τους ή μήπως τους τράβηξαν το αυτί τα αφεντικά τους για το ολίσθημα του ΄20; 

Η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση τοπικά, αλλά και το ρεύμα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων, πανελλαδικά, αποφάσισαν να μην καταθέσουν υποψηφιότητες για τις κάλπες των ΥΣ. Η ΕΑΠ καλεί τους συναδέλφους/ισσες σε ένα μαζικό γύρισμα της πλάτης στη φάρσα των ΥΣ και τη σαπίλα του εργοδοτικού - πελατειακού συνδικαλισμού, που τους παρουσιάζονται με το προσωπείο της δημοκρατίας.

Η ελπίδα των εργαζομένων είναι στο σωματείο, ακόμη και όχι στην εξατομίκευση, στη διεκδίκηση και όχι στη διαπραγμάτευση, στους δρόμους της συλλογικής πάλης και όχι στους διαδρόμους της αναξιοπρέπειας, στον αγώνα για μια συνολικά δίκαιη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και όχι στην αθλιότητα της αστικής μοιρολατρίας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!