Δυο λόγια για την εισαγωγική επιμόρφωση των νεοδιόριστων

 

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν

Δυο λόγια για την εισαγωγική επιμόρφωση των νεοδιόριστων

 

Με ταχύτατες και καθ όλα προβληματικές διαδικασίες ξεκίνησε το ΙΕΠ να στέλνει ειδοποιήσεις μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και κοινωνικών δικτύων (viber) για την εφαρμογή του Προγράμματος Εισαγωγικής Επιμόρφωσης, ένα πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ το οποίο «υποχρεούνται/δικαιούνται» να παρακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί της περιόδου 2020- 2022.

Ο τρόπος οργάνωσης της όλης διαδικασίας αποδεικνύει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το υπουργείο και το ΙΕΠ την επιμόρφωση αλλά και το σεβασμό(;;;) με τον οποίο αντιμετωπίζει τον/την εκπαιδευτικό. Έτσι η επιμόρφωση σχεδιάστηκε εξ αποστάσεως μιας και η τηλεεκπαίδευση αποδείχθηκε πια για «πάσαν νόσον» με τον/την εκπαιδευτικό να είναι υποχρεωμένος/η να διαθέτει τον δικό του/της εξοπλισμό και τον δικό του/της προσωπικό χώρο! Σύμφωνα μάλιστα με καταγγελίες των ίδιων των επιμορφούμενων απαιτείται από αυτούς να έχουν και ανοιχτή την κάμερα σε όλη τη διάρκεια της επιμόρφωσης!

Ακολούθως η επικοινωνία εκπαιδευτών εκπαιδευόμενων γίνεται έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο μέσα από εφαρμογές  τύπου viber οποιαδήποτε ώρα και μέρα βολεύεται ο εκπαιδευτής. Αποκορύφωμα βέβαια της παραβίασης κάθε εργασιακού δικαιώματος των συναδέλφων/ισσών μας είναι η κατάρτιση ενός αυστηρότατου και απαράδεκτου προγράμματος επιμόρφωσης, χωρίς καμιά δυνατότητα αλλαγής: τηλεμάθημα λοιπόν Κυριακές, αργίες μέχρι και τις διακοπές του Πάσχα και την Καθαρά Δευτέρα!

Μια τελευταία παράμετρος που εμφανίστηκε με την έναρξη των προγραμμάτων είναι το περιεχόμενο της ίδιας της διδασκαλίας: λόγος ρατσιστικός, αναχρονιστικός, προερχόμενος κατευθείαν από τα ράφια του σκοταδισμού. Ενδεικτικά οι μαθητές χαρακτηρίζονται «προβληματικοί έως το βαθμό μάλιστα του αναρχικού»(!),τα σχολεία «καταυλισμοί στιγματισμένων» και οι επιμορφούμενοι καλούνται να συνετίσουν/συμμορφώσουν τους αναρχικούς και να καλλωπίσουν τα σχολεία με την αναζήτηση πόρων μέσω χορηγιών.

Αν λοιπόν η εισαγωγική επιμόρφωση αποτελεί ένα δείγμα του σχολείου που ονειρεύονται- τωρινοί και μελλοντικοί κυβερνώντες- είναι εύκολο να φανταστεί κανείς και τι ακριβώς επιδιώκουν μέσω της αξιολόγησης και της επακόλουθης επιμόρφωσης/συμμόρφωσης των εκπαιδευτικών.

Ως Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων εκφράζουμε

·         την αντίθεσή μας στο περιεχόμενό της επιμόρφωσης, γιατί υλοποιεί , ουσιαστικά, τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και τις αντιλαϊκές συνθήκες που κατακερματίζουν τη γνώση και δεν παίρνει υπόψη της ούτε τις διαμορφωμένες από τον κλάδο θέσεις στα εκπαιδευτικά συνέδρια ενώ απροκάλυπτα προωθεί αναχρονιστικές ,σκοταδιστικές ,ρατσιστικές αντιλήψεις

απαιτούμε

·         Η επιμόρφωση να γίνεται εντός εργασιακού ωραρίου και δια ζώσης. Να δοθεί η δυνατότητα στους συναδέλφους/ισσες που μετακινούνται να παρακολουθήσουν την επιμόρφωση στον τόπο κατοικίας τους.

·         Όσοι συνάδελφοι/ισσες έχουν κάνει εισαγωγική επιμόρφωση ως αναπληρωτές πρέπει να θεωρούνται επιμορφωμένοι και ως εκ τούτου να μην απαιτείται από αυτούς ένταξη στο πρόγραμμα της εισαγωγικής επιμόρφωσης.

 Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων 

Μπροστά στην απεργία της Τετάρτης

 Μπροστά στην απεργία της Τετάρτης, ενάντια στην Αξιολόγηση, χρειάζεται μόνο ένα πράμα να πούμε: η Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι μέρος μιας μεγάλης εργαλειοθήκης (μαζί με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την Τράπεζα Θεμάτων, την αυτονομία της σχολικής μονάδας, τη διάλυση του Αναλυτικού Προγράμματος σε «δράσεις», την «τηλεκπαίδευση κλπ), που αλλάζει το χαρακτήρα του Δημόσιου Σχολείου από ειδικό χώρο κοινωνικοποιημένης μάθησης σε γενικό χώρο παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Αυτό το νέο μοντέλο δεν μπορεί να υπηρετηθεί παρά από υπαλλήλους με την πιο στεγνή έννοια της λέξης. Έτσι, η Αξιολόγηση χτυπά την ελευθερία της παιδαγωγού να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών της μέσα στην ομάδα και στα πλαίσια του ενιαίου προγράμματος, και την αντικαθιστά με ένα κυνήγι τυπικών επιδόσεων (βαθμοί των παιδιών, «χαρτιά» από σεμινάρια, συμμετοχή σε προγράμματα κλπ). Την ίδια στιγμή χτίζει ένα απόλυτα ομογενοποιημένο πλαίσιο ελέγχου, που όποιος δεν μπορεί να το περάσει -«τι να κάνουμε! δεν υπάρχει ισότητα στη Φύση!»- θα πετιέται έξω. Οι εκπαιδευτικοί στο Δημόσιο Σχολείο βασιζόταν πάντα στη δυνατότητά του να δίνει συνεχώς ευκαιρίες, δεύτερες, τρίτες και εκατοστές, στα παιδιά. Αυτό ο μέσος νεοφιλελεύθερος κανίβαλος το θεωρεί «ασυδοσία», μια παθογένεια που πρέπει να λήξει και με το άγριο αν χρειαστεί (στην πραγματικότητα μιλάει από το βάθρο αυτού που η ζωή του εξασφάλισε ως προνόμιο… ή νομίζει πως του εξασφάλισε). Η Αξιολόγηση έρχεται χαϊδεύοντας τα αυτιά όσων (δικαιολογημένα, αλλά όχι πάντα για τους σωστούς λόγους) βλέπουν το Δημόσιο Σχολείο ως ανεπαρκές, αλλά όχι για να διορθώσει οτιδήποτε (εάν αυτή ήταν η πραγματική πρόθεση υπάρχουν τόνοι προτάσεων από τα συνέδρια των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, των ενώσεων γονέων και κηδεμόνων, του μαθητικού κινήματος, που θα μπορούσαν επιτέλους να συζητηθούν), μα για να καταργήσει το ίδιο το Δημόσιο Σχολείο στην ουσία του.

 Τώρα, ενδεικτικό των διαθέσεων των περί Αξιολόγησης είναι ο χυδαίος εκβιασμός προς τους/τις νεοδιόριστους συναδέλφους και συναδέλφισσες. Φτάσαμε να ανακαλούνται με το έτσι θέλω οι μονιμοποιήσεις τους για να ξανακριθούν με βάση το αν θα αξιολογηθούν. Παιδιά που δοκιμάστηκαν για χρόνια στην αναπλήρωση, που σκίστηκαν να μαζέψουν τα «χαρτιά» που τους ζήτησε ο Γαβρόγλου, εκβιάζονται τώρα να λειτουργήσουν σαν Δούρειος Ίππος για έναν ολόκληρο κλάδο. Αυτούς τους ανθρώπους δεν πρέπει κανείς να τους αφήσει μόνους. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε στην αγωνία του να πρέπει να κάνουν κάτι ολοφάνερα λάθος προκειμένου να βρουν μια εργασιακή σιγουριά(;). Δεν πρέπει να τους αφήσουμε απροστάτευτους και μετά να τους κατηγορούμε βολικά ότι άνοιξαν το δρόμο για τους υπόλοιπους. Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες προκήρυξαν όπως προκήρυξαν την απεργία: βαριεστημένα, με το βλέμμα στις εκλογές, με το μυαλό τους μόνιμα δεσμευμένο στις κομματικές και υλικές εξαρτήσεις τους και δεν συμμαζεύεται. Εμείς έχουμε καθήκον να πάρουμε αυτή την απεργία και να την κάνουμε υπόθεση ολόκληρου του κλάδου. Να ξαναχτίσουμε μέσα από την υπόθεση αυτή μια νέα ενότητα σε έναν κλάδο πολυδιασπασμένο, με εσωτερικές κόντρες, διαφοροποιημένα πια συμφέροντα και επιδιώξεις. Εμείς, που ακόμη μπορούμε, να κρατήσουμε ανοιχτό το δρόμο. Όχι για μας, μα για όλους. Εδώ θα κριθείς, δάσκαλε και δασκάλα. Εδώ θα δείξεις αν ο Ρίτσος σου, ο Θουκυδίδης σου, οι Αϊνστάιν και οι Κιουρί σου, οι εξισώσεις και τα συντακτικά σου, οι Αντιγόνες και όλοι οι διαβόλοι σου έχουν έστω και κάποια μικρή σημασία. Αυτό είναι το μάθημα των μαθημάτων.

ΛΠ

Μέλος «Παρέμβασης Εκπαιδευτικών»