Απεργώ …και κρύβομαι

 

Δυο λόγια για τη σημερινή (15/12) αποτυχημένη απεργία στα Γιάννινα

 

Κλαδική απεργία σήμερα 15/12, προκηρυγμένη από την ΟΛΜΕ και φαινομενικά στηριζόμενη απ όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Πριν ένα μήνα περίπου το ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων κάλεσε (ή καλύτερα έκανε πως κάλεσε, μιας και η πρόσκληση βγήκε τα μεσάνυχτα της προηγούμενης μέρας) τα μέλη του σε έκτακτη ΓΣ στις 2 το μεσημέρι (ακόμη τα σχολεία δεν είχαν ολοκληρώσει το ωράριό τους) στο 2^ο ΓΕΛ με μοναδικό θέμα συζήτησης την απόφαση για κλαδική απεργία με αίτημα αιχμής την οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών. Φυσικά, όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, στο κάλεσμα, που από μόνο του σου έλεγε «μην έρθεις» δεν ανταποκρίθηκε σχεδόν κανείς πέρα από τα μέλη του ΔΣ και 1-2 ακόμη συναδέλφους/ισσες. Από το ΔΣ αποφασίστηκε ομόφωνα η συμμετοχή στην προτεινόμενη, από την ΟΛΜΕ, απεργία. Αυτήν την απόφαση θα μετέφερε και ο εκπρόσωπος της ΕΛΜΕ στη Συνέλευση των προέδρων που είχε συγκληθεί άρον-άρον (αφήνοντας απέξω ΕΛΜΕ της νησιωτικής Ελλάδας) για την επόμενη ημέρα.

 Στη Συνέλευση των προέδρων, λοιπόν, τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους! ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ για καμιά οικονομική αναβάθμιση δεν κοβόταν, ούτε φυσικά θέμα τους ήταν η απεργία! Αυτό που τους ένοιαζε και το πέτυχαν ήταν να νομιμοποιήσουν τα αποτελέσματα των ηλεκτρονικών εκλογών και την αποδοχή των «εκλεγμένων» απ΄ αυτές αιρετών. Βλέπετε, 2 χρόνια μακριά από τις καρέκλες αισθάνονταν πολύ μόνοι! Τι και αν ο κλάδος το 2019 σε ποσοστό 95% και το 2022 σε ποσοστό 66% απαίτησε τη δια ζώσης ψηφοφορία, αυτοί ήθελαν να βρεθούν και πάλι μέσα στα πράγματα (στα γνωστά σε όλους και όλες «πράγματα»…). Η απεργία λοιπόν ήταν η πρόφαση για τη σύγκλιση της Συνέλευσης προέδρων, η αποδοχή των αιρετών ήταν ο πραγματικός τους στόχος.

Και ερχόμαστε τώρα στην υλοποίηση της απόφασης της Συνέλευσης προέδρων, την οποία, όπως επισημάναμε, οι ίδιοι (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ) ψήφισαν. Μια βδομάδα τώρα κουβέντα δεν ακούστηκε για απεργία, ούτε ένα πέρασμα από τα σχολεία,  ούτε καν ενημέρωση των σχολείων των μελών του ΔΣ δεν έγινε, και ένα εικοσιτετράωρο πριν φτάνει στα σχολεία μια ανακοίνωση ότι ο κλάδος απεργεί στις 15/12. Στις επανειλημμένες οχλήσεις μας για το αν θα γίνει κάποια συγκέντρωση και πού απάντηση δεν παίρναμε, μέχρι την προηγούμενη μέρα (14/12) που πληροφορούμαστε ότι η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στην ΠΕΔΙΕΚ Ηπείρου.

 Και η μέρα της απεργίας έφτασε! Από τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, ναι αυτούς που πρότειναν και ψήφισαν την απεργία, παρόντα ήταν 5 από τα 9 (οι υπόλοιποι άγνωστο αν απεργούσαν καν), κάποια μέλη του ΣΕΠΕ Ιωαννίνων και ελάχιστοι εκπαιδευτικοί. Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε την αστυνομία να δείξει την προκλητική της παρουσία! Πριν καλά - καλά φτάσουμε στο χώρο, τα μέλη του ΔΣ, αφού μίλησαν στα κανάλια, έβγαλαν τις φωτογραφίες τους, σήμαναν τη λήξη, μάζεψαν το πανώ και ανέβηκαν στη ΔΔΕ για δημόσιες σχέσεις ή κατάθεση αιτημάτων όπως ισχυρίστηκαν. Επέστρεψαν και το καθήκον επιτελέστηκε! Και αυτή η απεργία ολοκληρώθηκε…

Αγαπητοί συνάδελφοι της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ, η απεργία είναι το μόνο μας όπλο για να φύγουμε απ τη μιζέρια και την εξαθλίωση που μας έχουν οδηγήσει οι πολιτικές των κομματικών σας φορέων, μην την ευτελίζετε έτσι! Το οφείλουμε στις προηγούμενες γενιές μιας και με τις δικές τους απεργιακές κινητοποιήσεις μπορούμε και απολαμβάνουμε εμείς σήμερα ό,τι έχει αφήσει όρθιο η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα πχ μονιμότητα, πενθήμερο κ.α. Το οφείλουμε και στα παιδιά μας, στους μαθητές μας και συνολικά στις επόμενες γενιές. Ας τους αφήσουμε και κάτι όρθιο, κάποιο όπλο να μπορούν να χρησιμοποιήσουν !

Ιωάννινα 15/12/2022

Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΦΑΡΣΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

            

 Οι εκλογές του περασμένου Σαββάτου για την ανάδειξη των δύο αιρετών μελών των Υπηρεσιακών Συμβουλίων στην Εκπαίδευση ήταν ένα στραπάτσο τόσο για την επιχείρηση διάλυσης του συνδικαλισμού, που εξελίσσεται εδώ και καιρό ανεξάρτητα από το κυβερνητικό σχήμα, και το υπουργείο της Παιδείας, όσο και για τους συνεργάτες και κολαούζους του υπουργείου στον κλάδο των εργαζομένων στην Εκπαίδευση, των κυβερνητικών-εργοδοτικών παρατάξεων ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ.

            Το ποσοστό της αποχής ξεπέρασε το 65% πανελλαδικά και σε ορισμένες διευθύνσεις κινήθηκε ακόμη και στο 80%-90%. Οι κυβερνητικοί απολογητές και οι λακέδες τους στον κλάδο έσπευσαν από χθες να θολώσουν τα νερά συγκρίνοντας αυτά τα ποσοστά με τα ποσοστά αποχής στις εκλογές για το συνέδριο της ΟΛΜΕ πέρυσι το Μάη. Θλιβερή προσπάθεια, όσο και οι ίδιοι. Αν θέλουν συγκρίσεις ας τους θυμίσουμε απλά ότι στις προηγούμενες εκλογές των ΥΣ (Νοέμβρης 2018) η αποχή στο νομό Ιωαννίνων ήταν 15% και το περασμένο Σάββατο ήταν 54%. Αυτά για τους αριθμούς. Τώρα, τις πολλές καταγγελίες για νοθεία, για ιντερνετικές παρενοχλήσεις και αυθαίρετες παρατάσεις της διαδικασίας ας τις απαντήσουν όσοι υπερασπίστηκαν με πάθος αυτές τις εκλογές-παρωδία.

            Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αυτό το τσούρμο καιροσκοπικών και καριερίστικων υποκειμένων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, έκανε ό,τι μπορούσε τις προηγούμενες ημέρες για να σπρώξει τον κλάδο στις τηλε-κάλπες. Η κατάπτυστη εγκύκλιος της ΟΛΜΕ, που μάλωνε όσους συναδέλφους/ισσες και παρατάξεις τοποθετήθηκαν υπέρ της αποχής θα είναι ένα μνημείο στον ψοφοδεή και δουλοπρεπή «συνδικαλισμό» τους. Το ίδιο και η απόπειρα να εμφανίσουν όσες ΕΛΜΕ δεν διαφώνησαν ανοιχτά με τα καμώματά τους ως υποστηρικτές τους! Το παιδαριώδες πολιτικό τους σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο ο κλάδος έχει νικήσει την Κεραμέως, άρα τώρα μπορεί να κάνει ακριβώς ό,τι ζητάει η Κεραμέως, δεν θα το σχολιάσουμε άλλο. Από ανθρώπους που τόλμησαν να ξεπουλήσουν μια απεργία-αποχή ενάντια στην αξιολόγηση με ποσοστά πάνω από 90% και πάνω από 100.000 απεργούς / διαδηλωτές στο δρόμο, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα.

            Το προχθεσινό αποτέλεσμα δεν είναι νίκη. Νίκη θα είναι η ολική ανατροπή των νομοσχεδίων ενάντια στα συνδικάτα και το συνδικαλισμό, η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Εκπαίδευση, τα αποτελέσματα των οποίων βλέπουν ήδη εκπαιδευτικοί και μαθητές/ριες. Είναι, όμως, ένας σταθμός στον αγώνα. Απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι/ες στην Εκπαίδευση, παρά τα απανωτά ξεπουλήματα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, είναι ακόμη εδώ, σε ετοιμότητα για την υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Πάνω σ’αυτό, είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο το γεγονός, όπως προκύπτει από την έκταση της αποχής, ότι την αταλάντευτη στάση ενάντια στις μεθοδεύσεις του Υπουργείου την κράτησαν και συνάδελφοι/ισσες που γενικά υποστηρίζουν τις παρατάξεις που καλούσαν σε συμμετοχή.

            Θεωρούμε ότι, μετά τα αποτελέσματα του Σαββάτου, όσοι/ες εκλέχτηκαν, οφείλουν να συνταχθούν με την πλειοψηφία του κλάδου και να παραιτηθούν (άλλωστε, η συμμετοχή τους -κατά τα λεγόμενά τους- λογοδοτούσε στην πλειονότητα του κλάδου,  που τάχα ήθελε τη συμμετοχή…)

            Για μας, το επόμενο βήμα, το καθοριστικό και ουσιαστικό, είναι η ολόψυχη συμμετοχή στην πανεργατική απεργία της 9^ης του Νοέμβρη, η επιτυχία της οποίας θα είναι εγγύηση για το προχώρημα ενός ακηδεμόνευτου, ταξικού κινήματος, μακριά από κάλπη-κες αυταπάτες, εκλογικές λογοκοπίες και «συνδικαλισμούς» των σκοτεινών διαδρόμων.

 

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕ ν. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Παρέμβαση ΕΚΤΟΣ ΤΑΞΗΣ - Τεύχος 4

 Η εφημερίδα της Ενωτικής Αριστερής Παρέμβασης Εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων. (4ο τεύχος - Νοέμβρης 2022)

Κανένας στην κάλπη των ΥΣ. Όλοι/ες στην ΑΠΕΡΓΙΑ!

 

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΦΑΡΣΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

Οι εργαζόμενοι/ες στην Εκπαίδευση καλούνται στις 5 του Νοέμβρη στις κάλπες για τα υπηρεσιακά συμβούλια της Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔ(Π)Ε, ΑΠΥΣΔ(Π)Ε και ΚΥΣΔ(Π)Ε).Πρόκειται για το παραδοσιακό πανηγύρι του εργοδοτικού και πελατειακού συνδικαλισμού, την αποθέωση της λογικής ότι ο δρόμος για τη βελτίωση των εργασιακών μας συνθηκών περνά μέσα από τη μίζερη διαπραγμάτευση, την «εξυπηρετησούλα», το πάρε-δώσε με την εργοδοσία πίσω από κλειστές πόρτες. 

Τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν είναι όργανα ουδέτερα, όπου απλά συζητιέται και προωθείται η καλύτερη ιδέα για τη λειτουργία των σχολείων, μα μέρος του μηχανισμού προώθησης της θέλησης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου . Οι δύο συνάδελφοι/ισσες, που σύμφωνα με το νόμο και μετά από εκλογές που οργανώνει η διοίκηση, παίρνουν τη θέση του μέλους του ΥΣ, οι «αιρετοί», είναι κανονικά μέλη του ΥΣ. Η συμμετοχή τους σ’ αυτά δεν είναι κάποια μορφή ελέγχου της διοίκησης. Οι αιρετοί καθορίζουν με την ψήφο τους ποιος συνάδελφος/ισσα θα μετατεθεί, αποσπαστεί, τοποθετηθεί σε κάποιο σχολείο κλπ. Πρόκειται δηλαδή για μια καθαρή έκφραση αυτού που λέμε «συνδιοίκηση». Οι συνάδελφοι/ισσες που επισκέπτονται προεκλογικά τα σχολεία παρουσιάζουν μια ελαφρώς διαφορετική εικόνα. Όλοι υποστηρίζουν ότι θέλουν να ελέγχουν τη διοίκηση, περιορίζοντας έτσι τις αυθαιρεσίες σε βάρος των συναδέλφων/ισσών τους. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι άλλη από το ότι αργά ή γρήγορα μετατρέπονται (εξ αιτίας της θέσης τους, αν όχι και της πολιτικής συνείδησής τους) είτε σε κανονικά μέλη της διοίκησης είτε σε μεσολαβητές που εξομαλύνουν τις σχέσεις της διοίκησης με τους υφισταμένους. Η παραπάνω περιγραφή δεν ακυρώνεται από το γεγονός ότι υπήρχαν κάποιοι/ες ελάχιστοι συνάδελφοι που στέκονταν με ακεραιότητα στα ΥΣ, και μάλιστα αρκετοί είχαν βρεθεί να διώκονται για τη στάση τους απέναντι στην εργοδοσία και υπέρ των συναδέλφων/ισσων και των μαθητών/ριων μας. Άλλωστε, κάποιοι από αυτούς είναι συναγωνιστές/ριες μας στο πανελλαδικό ρεύμα των Παρεμβάσεων.

Ο έλεγχος πάνω στις αποφάσεις της διοίκησης είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, όμως είναι άλλο πράγμα ο έλεγχος και άλλο η αυταπάτη του «εκδημοκρατισμού» ή της «καλής λειτουργίας». Ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να γίνεται από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, από τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ, σε δημόσιες και ανοιχτές διαδικασίες.

Όμως πέρα από όσα αναφέραμε και παρά το γεγονός ότι παλαιότερα συμμετείχαμε στις εκλογές για τα ΥΣ παρά τις προαναφερόμενες σοβαρές διαφωνίες μας, όχι με τη λογική να εκλέξουμε αιρετούς, μα για να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα παρέμβασης στα σχολεία για να παρουσιάσουμε στους συναδέλφους/ισσες τους δικούς μας προβληματισμούς, για να ενημερώσουμε για τα άμεσα καθήκοντα του σωματείου, φέτος για 2^η φορά-μετά τις εκλογές του ΄20- έχουμε και έναν ακόμη λόγο να απέχουμε απ’ αυτές τις εκλογές και αναφερόμαστε φυσικά στην απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ηλεκτρονική ψηφοφορία, επισφραγίζοντας έτσι τη θέληση των αφεντικών να αποκλείσουν κάθε ζωντανή και συλλογική έκφραση των εργαζομένων από τον πολιτικό χώρο. Η εδώ και τόσα χρόνια υποκατάσταση της άμεσης δημοκρατίας από την απομόνωση του παραβάν, του συμβολικού κλουβιού της «ιερής στιγμής της ψήφου», φτάνει σήμερα στην πιο απαίσια εκδοχή της, την ψήφο από το σπίτι, την ψήφο από τον καναπέ, την ψήφο χωρίς τη ζωντανή συζήτηση και τη «δημιουργική ταλαιπωρία» της φυσικής παρουσίας. Η κυβέρνηση λοιπόν έχοντας εξασφαλίσει, όπως αποδεικνύεται, την πλήρη υποταγή τόσο της ΟΛΜΕ, όσο και της τοπικής ΕΛΜΕ, ανερυθρίαστα και χωρίς να έχει καν τη δικαιολογία της πανδημίας απαιτεί ηλεκτρονικές εκλογές καθώς η «τεχνολογία» προσφέρει μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να ξεμπερδέψει με τα συνδικάτα. Κι αν για την κυβέρνηση κάτι τέτοιο ήταν και αναμενόμενο και αναπόφευκτο-θυμίζουμε το νόμο Χατζηδάκη- αναρωτιόμαστε πώς θα δικαιολογήσουν την κωλοτούμπα τους οι δυνάμεις εκείνες που θα πάρουν μέρος : ΔΑΚΕ- ΠΕΚ- ΣΥΝΕΚ. Τι έγινε; Φοβήθηκαν ότι μπορεί ένα τμήμα από το 95% των συναδέλφων/ισσων που απείχε την προηγούμενη φορά να πάει ένα βήμα παραπέρα και να ριζοσπαστικοποηθεί αμφισβητώντας συνολικά πολιτική τους ή μήπως τους τράβηξαν το αυτί τα αφεντικά τους για το ολίσθημα του ΄20; 

Η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση τοπικά, αλλά και το ρεύμα των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων, πανελλαδικά, αποφάσισαν να μην καταθέσουν υποψηφιότητες για τις κάλπες των ΥΣ. Η ΕΑΠ καλεί τους συναδέλφους/ισσες σε ένα μαζικό γύρισμα της πλάτης στη φάρσα των ΥΣ και τη σαπίλα του εργοδοτικού - πελατειακού συνδικαλισμού, που τους παρουσιάζονται με το προσωπείο της δημοκρατίας.

Η ελπίδα των εργαζομένων είναι στο σωματείο, ακόμη και όχι στην εξατομίκευση, στη διεκδίκηση και όχι στη διαπραγμάτευση, στους δρόμους της συλλογικής πάλης και όχι στους διαδρόμους της αναξιοπρέπειας, στον αγώνα για μια συνολικά δίκαιη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και όχι στην αθλιότητα της αστικής μοιρολατρίας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

Αντευχαριστήρια επιστολή

 Αναδημοσιεύουμε εδώ την επιστολή της εκπαιδευτικού Σ.Τ., που απαντά στο ντοκουμέντο κυνισμού που δημοσιοποίησε η υπουργός ως δήθεν ευχαριστήρια επιστολή στους/στις εκπαιδευτικούς που αφυπηρέτησαν.

Υπουργέ κ. Κεραμέως,

έλαβα την «ευχαριστήρια επιστολή» σας. Ομολογώ ότι αρχικά έμεινα εμβρόντητη από το θράσος και το πατρονάρισμα που επιχειρείτε μέσα σε έξι παραγράφους. Ήταν μια πραγματικά προσβλητική επιστολή συνεπής, βέβαια, με την όλη πολιτική του Υπουργείου Παιδείας. Από αυτή την άποψη δεν έχω παρά να σας ευχαριστήσω κι εγώ από τη μεριά μου που μου δίνετε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ορισμένα ζητήματα και που, λίγο πριν συγκινηθώ που αποχωρίζομαι τις παιδικές ματιές, τις φωνές και τα χαμόγελα, τις μυρωδιές και τον ήχο του κουδουνιού, μου υπενθυμίσατε με ενάργεια τους λόγους της πρόωρης παραίτησής μου και με δικαιώσατε.

Υπηρέτησα 26 χρόνια το Δημόσιο Σχολείο. Καμία ώρα, καμία μέρα σε κανένα από αυτά τα χρόνια δεν υπηρέτησα τις «αξίες» που αυθαίρετα και με θράσος αναφέρετε στην «ευχαριστήρια επιστολή» σας.

Κυρία Κεραμέως, ούτε ως άνθρωπος ούτε ως εκπαιδευτικός τόλμησα ή σκέφτηκα ποτέ να κοροϊδέψω  ή να υποτιμήσω την νοημοσύνη των μαθητριών και των μαθητών μου. Το θεωρώ αναξιοπρεπές. Εσείς, από την άλλη, στην επιστολή σας κομπάζετε για τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, ενώ όλοι, μαθητές, γονείς και δάσκαλοι (ίσως ακόμα κι εσείς η ίδια) γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πρόκειται για μία φούσκα, ένα πουκάμισο αδειανό. Μια απίστευτα γραφειοκρατική και μόνο διαδικασία που είναι φύσει αδύνατο να υλοποιηθεί. Υπάρχει για να υπηρετήσει τη διαχείριση της εικόνας ενός υπουργείου που έχει αφήσει τα σχολεία χωρίς υποδομές, έρμαια στις ορέξεις των «χορηγών». Τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων υπηρετούν μονάχα έναν παιδαγωγικό σκοπό: να χειραγωγήσουν τους εκπαιδευτικούς και να τους εκπαιδεύσουν στο να τρέχουν όλη μέρα για να γράφουν μπούρδες, προκειμένου να μην πάρουν κακό βαθμό στην αξιολόγηση που τους περιμένει στη γωνία.

Συνεχίζετε χωρίς δισταγμό τον εμπαιγμό αναφέροντας τον «ψηφιακό μετασχηματισμό». Εδώ πια, τι να πω. Ψηφιακός μετασχηματισμός του Σχολείου με υποδομές και μέσα των ίδιων των εκπαιδευτικών; Εκτός κι αν θεωρείτε περιουσία σας την προσωπική μας περιουσία ή μας έχετε δεσμεύσει ή δημεύσει τους υπολογιστές μας και τις συνδέσεις μας. Παρακαλώ, αν ισχύει, να τις πληρώσετε κιόλας. Θα με υποχρεώσετε. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα σχολεία μας δεν έχουν καμία υποδομή για κανενός είδους ψηφιακό μετασχηματισμό και ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Ή μήπως θεωρείτε ότι με τα 200 ευρώ που φιλεύσπλαχνα μοιράσατε αναβαθμίσατε τον ιδιωτικό εξοπλισμό των εκπαιδευτικών;  Θέλετε να κάνετε δηλαδή μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα; Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα το αξιοποιήσετε στο μέλλον.

Προχωρώντας στην ανάγνωση της επιστολής σας συναντιόμαστε με όλο και πιο καθοριστικά και ουσιώδη θέματα του σχολείου που συκοφαντικά με κατηγορείτε ότι υπηρέτησα. Α! Τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία! Τα κέντρα αριστείας! Η χρησιμοθηρική αξία της γνώσης. Το ντρεσάρισμα των παιδιών. Η αποχαλίνωση της εντατικοποίησης. Το κάψιμο των εγκεφάλων. Η χαρά του φρονιστηριά. Είδα μπροστά στα μάτια μου εξαιρετικά μυαλά 12χρονων παιδιών να καίγονται από την πίεση των φροντιστηρίων. Η «ύλη» που πρέπει να βγει και που πρέπει να ανοίξεις το κρανίο του παιδιού και να τη χωρέσεις μέσα είναι η βάση μιας εκπαίδευσης της αμάθειας. Φυσικά και το γνωρίζετε. Αυτό άλλωστε και επιθυμείτε. Ανταγωνιστικά όντα που, και να θέλουν, δεν προλαβαίνουν να σκεφτούν, να εμπεδώσουν, να μετασχηματίσουν τη γνώση. Ποια γνώση βέβαια; Τη θάψαμε βαθιά και αναδύθηκαν από τον λάκκο οι «δεξιότητες» και μάλιστα οι «ελαφρές δεξιότητες». Αυτές που θα χρειαστεί ο σκληρά εκμεταλλευόμενος εργάτης/εργαζόμενος. Δεν είναι δα και πολλές. Τόσες όσες χρειάζεται για να μην σκέφτεται όσο ιδρώνει για να επιβιώσει.  Η τράπεζα θεμάτων έρχεται να ολοκληρώσει το ξεσκαρτάρισμα και να βάλει την επιτύμβια πλάκα σε ό,τι μέχρι πρόσφατα ονομάζαμε «μόρφωση».

Κυρία Κεραμέως, στο σχολείο που ετοιμάζετε χρειάζεστε όχι μόνο άβουλους αγχωμένους ημιμαθείς μαθητές και μαθήτριες αλλά και πειθήνια όργανα εκτέλεσης των σχεδίων σας. Θα προτιμούσατε ίσως να είναι εθελόδουλα σύμμαχοί σας, αλλά «κι ο άγιος φοβέρα θέλει», σωστά; Και επιτέλους, αν είσαι καλή δασκάλα, τι έχεις να φοβηθείς από την αξιολόγηση; Σαν να λέμε, αν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, γιατί να φοβάσαι τις υποκλοπές;

 Ή πόσο καλά, ας πούμε, κάνεις την δουλειά του δήμιου; Ας σε αξιολογήσουμε. Με πόση μαεστρία ψαλιδίζεις τη φαντασία και τη δημιουργικότητα του νέου ανθρώπου και τον μετασχηματίζεις σε πελάτη καταναλωτή γνώσεων και δεξιοτήτων; Ας σε αξιολογήσουμε. Πόσες χορηγίες έφερες στο σχολείο για να έχει πετρέλαιο να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας; Για να σε δω! Ας σε αξιολογήσουμε. Κι ας ελπίσουμε να περάσεις τη βάση για να μην χρειαστείς καμιά αναμόρφωση/επιμόρφωση, ψαλίδισμα μισθού ή ακόμα και απόλυση. Γιατί όχι;

Κυρία Κεραμέως, όπως προανέφερα, ουδέποτε υπηρέτησα τα παραπάνω. Για μένα το να υπηρετώ το Δημόσιο Σχολείο σήμαινε απλά πράγματα. Να βοηθήσω, αν μπορούσα, τον νέο άνθρωπο να σταθεί στα πόδια του, να πιστέψει στις δυνάμεις του, να μη σκύβει το κεφάλι, να μην δέχεται παθητικά καμία άποψη καμίας αυθεντίας. Να σκέφτεται τις δικές του σκέψεις και να προσπαθώ κι εγώ να σκέφτομαι τις σκέψεις του. Να μη φοβάται να διερευνά. Η γνώση να γίνει δύναμη. Να αμφισβητεί τα πάντα. Σήμαινε την Αλέξω μου που σηκώθηκε την ώρα των Μαθηματικών, στάθηκε μπροστά μου με θάρρος και παρρησία και μου είπε: «Κυρία, σας αμφισβητώ! Δεν θα κάνω τις ασκήσεις που μας βάλατε!» Ήταν μια ένδοξη στιγμή, κι ας τις έκανε όλες τελικά. Σήμαινε να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και να ανακαλύπτουμε όλοι μαζί τη νέα γνώση. Ονειρευόμουν, σκεφτόμουν, ήλπιζα ότι έβγαζα ένα τούβλο από το τείχος της απομόνωσης, του ανταγωνισμού, του ατομικισμού, της ανισότητας και της εκμετάλλευσης κι ίσως έτσι να έμπαινε ένα λιθαράκι για το χτίσιμο μιας κοινωνίας ελευθερίας, αλληλεγγύης, δημοκρατίας, ισότητας και δικαιοσύνης.

Θεωρώ, λοιπόν, εξύβριση την αναφορά σας ότι οι αλλαγές που εσείς  προωθείτε στο σχολείο,  δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν χωρίς τις δικές μου προσπάθειες, χωρίς τον δικό μου καταλυτικό ρόλο και βαριά προσβολή ότι μεταχειριστήκατε την πολύχρονη υπηρεσία μου στο Δημόσιο Σχολείο προκειμένου να διαφημίσετε την (αντι)εκπαιδευτική πολιτική σας. Γι’ αυτό και σας ζητώ να ανακαλέσετε.

 

Η δασκάλα Σ.Τ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΡΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 1ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων

Κοινοποιούμε εδώ μια πολύ σημαντική ανακοίνωση της ένωσης γονέων και κηδεμόνων μαθητών του δήμου Ιωαννιτών. Εννοείται ότι στεκόμαστε απέναντι στις πρακτικές της διευθύντριας του 1ου ΓΕΛ, και ότι τις θεωρούμε όχι μόνο προσωπικά καταδικαστέες, αλλά και ενταγμένες σε ένα ευρύτερο αντιδραστικό πλαίσιο, που στήνεται συνειδητά ενάντια στη δημόσια εκπαίδευση, τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών καθώς και τη δυνατότητά τους να αντιδρούν και να διαμαρτύρονται οργανωμένα. 

Ιωάννινα 21/6/2022

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ιωαννιτών με λύπη  έρχεται να καταγγείλει δημόσια  μια ακόμη  αντιπαιδαγωγική  – αυταρχική συμπεριφορά Διευθύντριας σχολείου απέναντι σε κινητοποίηση μαθητών.  Μετά την υπόθεση των μαθητών του Λυκείου Ανατολής, αυτή τη φορά   η Διευθύντρια του 1ου Λυκείου Ιωαννίνων, υπέβαλε ένορκη κατάθεση στην οποία κατονόμασε  οκτώ μαθητές του σχολείου ότι συμμετείχαν σε αγωνιστικές μαθητικές κινητοποιήσεις, που περιλάμβαναν και τη μορφή της κατάληψης,  τον  Δεκέμβρη του  2021.

Από την ένορκη κατάθεση προκύπτουν σοβαρότατα ερωτηματικά τόσο για τις προθέσεις, όσο και για την σκοπιμότητα αυτής της ενέργειας.

• Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους που η Διευθύντρια επέλεξε να κατονομάσει συγκεκριμένους μαθητές ενώ ήταν σε αυτή  γνωστό ότι η κινητοποίηση  ψηφίστηκε από μια αυξημένη πλειοψηφία μαθητών, μετά από εκλογική διαδικασία που τους πρότεινε ο ίδιος ο  Σύλλογος Διδασκόντων.  Στη διαδικασία παρευρέθηκε ο Σύλλογος Γονέων του Σχολείου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν πιέσεις και αντιδημοκρατικές διαδικασίες. Η κινητοποίηση ήταν συλλογική απόφαση και η συμμετοχή των μαθητών ήταν μαζική.
• Δηλώθηκε από τη Διευθύντρια ότι οι συγκεκριμένοι μαθητές έχουν ευθύνη, γιατί «γνωρίζουν ποιος έκανε  φθορές στο σχολείο», χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Κάποιοι από αυτούς που αναφέρονται ήταν απόντες και αμέτοχοι  στις κινητοποιήσεις. Η εξήγηση που δόθηκε ότι «αυτούς είδα να είναι στο σχολείο» άρα αυτοί ευθύνονται, δεν μπορεί να  σταθεί ως σοβαρό επιχείρημα, όταν κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης σχεδόν όλοι οι μαθητές έμπαιναν και έβγαιναν κατά διαστήματα σ’ αυτό. Οι ζημιές ήταν ελάχιστες  και όταν η κινητοποίηση  έληξε, οι φθορές αποκαταστάθηκαν. Μάλιστα οι ζημιές θα ήταν ανυπολόγιστες αν οι μαθητές εγκατέλειπαν το σχολείο ξεκλείδωτο κατά τη λήξη της κινητοποίησης καθώς η Διευθύντρια αρνήθηκε να πάει και να το κλειδώσει, όταν την ειδοποίησαν οι μαθητές.
• Δεν είναι η πρώτη φορά που η Διευθύντρια ανάμεσα στον παιδαγωγικό  τρόπο  επίλυσης κρίσεων στη σχολική μονάδα και στον  αστυνομικό- δικαστικό  δρόμο, επιλέγει τον δεύτερο. Το ίδιο έχει κάνει  σε προηγούμενα σχολικά έτη,  δημιουργώντας ένα είδος «βεντέτας» μεταξύ της διεύθυνσης του σχολείου και των μαθητών. Άραγε αυτός είναι ο  ρόλος των στελεχών εκπαίδευσης ενός σχολείου;

Ως  Ένωση Γονέων Μαθητών Δ. Ιωαννιτών δεν θα πάψουμε να υποστηρίζουμε ότι το σχολείο μπορεί και πρέπει να λύνει τα όποια προβλήματα προκύπτουν στα πλαίσια της σχολικής κοινότητας με διάλογο, επικοινωνία και συνεννόηση όλων των μελών (εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων). Εκτιμούμε ότι θα είχαν αποφευχθεί δυσάρεστες καταστάσεις  στο 1^ο Λύκειο αν τηρούνταν η παραπάνω αρχή.

Η προσφυγή της Διεύθυνσης ενός σχολείου σε αστυνομία και εισαγγελικές αρχές, υποδηλώνει την αποτυχία του παιδαγωγικού έργου του Σχολείου,  δημιουργεί χάσμα μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και επηρεάζει αρνητικά την μεταξύ τους σχέση. Επιπλέον, οι κλήσεις μαθητών για κατάθεση  λίγο πριν τις εξετάσεις της Γ΄ Λυκείου, βεβαιωμένα επιβαρύνουν αρνητικά τον ψυχισμό,  όχι μόνο των συγκεκριμένων μαθητών αλλά του συνόλου της σχολικής κοινότητας και σίγουρα δεν συμβάλλει  στη δημιουργία του παιδαγωγικού κλίματος που  απαιτείται  σε ένα σχολείο για την μετάδοση της γνώσης και  την ομαλή λειτουργία του σχολείου.

Καλούμε τη Διεύθυνση και τον Σύλλογο Διδασκόντων του 1^ου Λυκείου Ιωαννίνων  να συμβάλλουν  στην αποκατάσταση του παιδαγωγικού κλίματος στο σχολείο και των  σχέσεων  εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας.  Αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν αποσυρθεί η ένορκη κατάθεση και  οι κατηγορίες ενάντια στους μαθητές.  

Από τη μεριά μας ως Ένωση Γονέων μαζί με τον Σύλλογο Γονέων του σχολείου, είμαστε διατεθειμένοι να συνδράμουμε ουσιαστικά στην αποκατάσταση αυτού του κλίματος και να στηρίξουμε προς αυτή την κατεύθυνση κάθε πρωτοβουλία του Συλλόγου Διδασκόντων και της Διεύθυνσης.

Αποτελέσματα εκλογών ΕΛΜΕ Ιωαννίνων

 

Ψηφοδέλτιο Ενωτικής Αριστερής Παρέμβασης

 

Ψηφοδέλτιο για ΔΣ ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, ΝΤ ΑΔΕΔΥ και Συνέδριο ΟΛΜΕ

 

1. Γκαραβέλας  Κωνσταντίνος, ΠΕ04 Γ/σιο Βελισσαρίου, 2^ο Γ/σιο Ανατολής

2. Ζερβού Έλενα, ΠΕ02, Πρότυπο Γ/σιο Ζωσιμαίας Σχολής

3. Ιωάννου Βάσω, ΠΕ02, 8^ο ΓΕΛ Ιωαννίνων

4. Παπαθανάσης Λευτέρης, ΠΕ04, 7^ο ΓΕΛ Ιωαννίνων

5. Τσώλης Θοδωρής, ΠΕ04, 4^ο ΓΕΛ Ιωαννίνων, 6^ο ΕΠΑΛ Ιωαννίνων

ΔΣ ΕΛΜΕ Ιωαννίνων: μεταξύ αδράνειας και κυβερνητικού συνδικαλισμού!

 

ΔΣ ΕΛΜΕ Ιωαννίνων: μεταξύ αδράνειας και κυβερνητικού συνδικαλισμού!

(Απολογισμός της ΕΑΠ από τη συμμετοχή της στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων κατά την τριετία 2019-2022)

 

Ολοκληρώνεται σήμερα 4/5/2022 η θητεία του παρόντος ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, του πρώτου ΔΣ που θα μείνει στην ιστορία ως δοτό ΔΣ καθώς η ολοκλήρωση της θητείας του έγινε όχι με την ψήφο των εκπαιδευτικών αλλά αρχικά με τις παρατάσεις του υπουργείου και ακολούθως  με το διορισμό από το Πρωτοδικείο! Ενός ΔΣ που θα μείνει στην ιστορία για το ξεπούλημα του αγώνα όλων μας απέναντι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι εκλογές του Μαΐου του 2019 ανέδειξαν το απερχόμενο ΔΣ στο οποίο η ΔΑΚΕ κατείχε 4 έδρες, από 2 ΣΥΝΕΚ και Ενότητα και 1 έδρα η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση. Ήδη την επομένη των εκλογών δηλώσαμε σε ανακοίνωση μας ότι ο συγκεκριμένος συσχετισμός δυνάμεων δεν προμήνυε τίποτα καλό για τον εκπαιδευτικό κόσμο και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε με τον χειρότερο τρόπο. Βασική αρχή και κατεύθυνση του συγκεκριμένου ΔΣ ήταν  η άρνησή του να κάνει οτιδήποτε αν δεν το πρότεινε  η ΟΛΜΕ -κάτι που φυσικά είναι απόλυτα ξένο με την ίδια τη λειτουργία και δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων.  Έτσι, όταν το Δεκέμβρη του 2019 η κυβέρνηση ανακοινώνει την επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, την ΕΒΕ και την αναπροσαρμογή των ωρολογίων προγραμμάτων ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ περιμένουν πρώτα να ψηφισθούν τα μέτρα και ύστερα να αντιδράσουν. Η ίδια ακριβώς αντίδραση, δηλαδή καμιά αντίδραση, παρατηρείται και στο νομοσχέδιο που εξισώνει τα πτυχία των κολλεγίων με εκείνα των πανεπιστημίων. Την ίδια στιγμή αφήνουν να αιωρείται η άποψη ότι η εξίσωση δεν πολυαφορά τον εκπαιδευτικό κόσμο γιατί, τάχα, «πόσα κολλέγια ‘βγάζουν’ εκπαιδευτικούς;».  Έλα όμως που στην, προ λίγων ημερών, προκήρυξη για την ειδική αγωγή έγιναν αποδεκτά τα πτυχία των κολλεγίων…

Το Μάρτιο του 2020 ξεσπά η πανδημία και η κυβέρνηση, όχι μόνο αρνείται να πάρει υγειονομικά μέτρα ώστε να λειτουργούν τα σχολεία με ασφάλεια, αλλά ανακαλύπτει την εξ αποστάσεως  εκπαίδευση ως πανάκεια. Κι εδώ η ΕΛΜΕ και η ΟΛΜΕ δεν αντιλαμβάνονται ή κάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται την παγίδα! Η ΕΑΠ με ανακοινώσεις της ξεκαθαρίζει τη θέση της δηλώνοντας τεκμηριωμένα ότι η «εξ αποστάσεως» δεν είναι εκπαίδευση. Τα συνδικαλιστικά μας όργανα όμως, τοπικά και πανελλαδικά, δεν έχουν την ίδια άποψη, καθώς συμφωνούν ότι πρέπει οι εκπαιδευτικοί να «βάλουν πλάτη» μιας και βρισκόμαστε σε τόσο έκτακτες συνθήκες, υιοθετώντας μάλιστα τις απόψεις για τεμπέληδες και ανάλγητους εκπαιδευτικούς που δεν κατανοούν την κρισιμότητα της κατάστασης. Η στάση αυτή βέβαια ανοίγει την όρεξη στη διοίκηση η οποία από τη μια ζητάει με έγγραφό της πλήρη αναφορά για το ποιοι εκπαιδευτικοί κάνουν και ποιοι όχι τηλεκπαίδευση κι από την άλλη με το πρώτο άνοιγμα των σχολείων ζητάει αναμετάδοση του μαθήματος και κάμερες στις τάξεις.

Η οργή των εκπαιδευτικών μεγάλη  και η αντίδραση  τους άμεση, αλλά το ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Η πλειοψηφία του φαίνεται να επιλέγει να στρώνει το δρόμο στο υπουργείο και όχι να σηκώνει τείχος. Έτσι αρνείται επίμονα τη σύγκληση ΓΣ, όπως ζητάει η ΕΑΠ προκειμένου να οργανωθεί η αντίδραση. Όμως, παρά το σαμποτάρισμά του, κυρίως από τη ΔΑΚΕ, ο αγώνας όλων μας έφερε αποτελέσματα: απειροελάχιστα σχολεία σε όλη τη χώρα δέχθηκαν να προχωρήσουν σε αναμετάδοση του μαθήματος.

                Κι ενώ το σχολικό έτος 2019-20 ολοκληρώνεται, στην κοινωνία αρχίζει, προς το τέλος του καλοκαιριού, όργιο καταστολής και περιορισμού, ακόμη και  συνταγματικών ελευθεριών, όργιο που κορυφώθηκε τόσο με την απαγόρευση της διαδήλωσης στη μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, της απεργιακής συγκέντρωσης και της διαδήλωσης μνήμης για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, όσο και με τον άγριο ξυλοδαρμό και τις προληπτικές συλλήψεις που ακολούθησαν τις απαγορεύσεις και στην πόλη μας. Κι εδώ βέβαια το ΔΣ της ΕΛΜΕ δεν ήταν απλά απόν αλλά δεν προχώρησε ούτε καν σε ανακοινώσεις καταδίκης.

 Την ίδια βέβαια περίοδο τα σχολεία είχαν ανοίξει χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Ήταν η περίοδος που η υπουργός και οι άνθρωποι της επιχειρούσαν να μας πείσουν ότι ο κορωνοιός κολλάει στις πλατείες αλλά όχι στα σχολεία (θυμόμαστε άλλωστε όλοι/ες τα σχεδιαγράμματα του κυβερνητικού κου Μαγιορκίνη…). Ήταν η περίοδος που ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ-Ι σε συνέντευξή του σε τοπικά μέσα δήλωνε ότι στα Γιάννενα δεν υπάρχουν διαθέσιμες/ελεύθερες αίθουσες για να «σπάσουν» τα τμήματα. Καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να προσφέρει. Και ενώ τα σχολεία λειτουργούν και τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται οι μαθητές ξεκινούν τη δική τους αντίδραση μέσα από καταλήψεις ζητώντας ακριβώς ό,τι ζητάνε και οι εκπαιδευτικοί. Η υπουργός απαιτεί τηλεκπαίδευση στα κατειλημμένα σχολεία! Η ΕΑΠ για μια ακόμη φορά ξεκαθαρίζει ότι «on line χωροφύλακες των μαθητών μας δε θα γίνουμε» και καλεί ΕΛΜΕ και ΟΛΜΕ να προχωρήσουν στην  κήρυξη ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ. Η ΕΛΜΕ-Ι χρησιμοποιώντας ως πρόφαση την κωλυσιεργία της ΟΛΜΕ, αρνείται να πάρει θέση ενώ σε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενάντια στην τηλεκπαίδευση, αρχές Οκτώβρη του 2020 ο πρόεδρος φτάνει στο σημείο να πετάει το πανό και να εγκαταλείπει τη διαδήλωση γιατί σε αυτή επικεφαλής μπήκαν οι μαθητές -οι οποίοι και καλούσαν άλλωστε στο συγκεκριμένο συλλαλητήριο- και όχι η ΕΛΜΕ…

Αρχές Νοέμβρη του 2020 γίνονται οι  ηλεκτρονικές εκλογές για αιρετούς εκπροσώπους στις οποίες η ΕΑΠ, από την προκήρυξή τους ακόμη, αρνείται να πάρει μέρος μην καταθέτοντας καθόλου ψηφοδέλτιο. Ακολούθησαν και οι υπόλοιπες παρατάξεις οι οποίες απέσυραν τα δικά τους ψηφοδέλτια αλλά κυρίως οι συνάδελφοι/ισσες οι οποίοι/ες μαζικά απείχαν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, υποψηφίων άλλοτε της ΔΑΚΕ, οι οποίοι καμάρωναν για την άνεση με την οποία ψήφισαν από τον καναπέ του σπιτιού τους! Αποτέλεσμα των τηλε-εκλογών και μετά την παραίτηση -προς τιμή τους- των εκλεγμένων, με 5- 10 ψήφους, αιρετών η ΠΕΔΙΕΚ Ηπείρου να διορίζει στο ΠΥΣΔΕ δ/ντες,δ/ντριες σχολείων οι οποίοι μόλις πληροφορήθηκαν τι είχε συμβεί παραιτήθηκαν επίσης. Έτσι το ΠΥΣΔΕ Ιωαννίνων λειτούργησε  παράτυπα εδώ και 1 χρόνο με 3 αντί για 5 μέλη. Κι εδώ όμως το ΔΣ της ΕΛΜΕ αρκέστηκε στην καταγγελία, χωρίς να προχωρήσει, όπως πρότεινε η ΕΑΠ, στη σύγκρουση είτε μέσω της δημοσιοποίησης είτε μέσω της νομικής οδού.

Για το υπόλοιπο της σχολικής χρονιάς 2020-21 η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Με την πρόφαση της πανδημίας -τα σχολεία εν τω μεταξύ έχουν  ξανακλείσει και η πολυμίσητη τηλεκπαίδευση έχει επιστρέψει- η επικοινωνία των μελών του ΔΣ ήταν αποκλειστικά διαδικτυακή και οι όποιες συνεδριάσεις γίνονταν μετά από συνεχείς οχλήσεις της ΕΑΠ. Για ΓΣ ούτε που γίνεται λόγος μιας και η πανδημία έχει προσφέρει το τέλειο άλλοθι. Μοναδικές εξαιρέσεις οι 2 τηλεδιασκέψεις για την αξιολόγηση την Άνοιξη του 2020.

Και φτάνουμε στη χρονιά που διανύουμε, 2021-22. Κάτω από την πίεση της βάσης η ΟΛΜΕ προχωρά σε ΑΠΕΡΓΙΑ - ΑΠΟΧΗ από την αξιολόγηση. Σε τοπικό επίπεδο, από την ενημέρωση των σχολείων και την προσπάθεια για συντονισμό της ΑΠΕΡΓΙΑΣ -ΑΠΟΧΗΣ έλειπε προκλητικά η ΔΑΚΕ, η οποία άλλωστε σε πανελλαδικό επίπεδο είχε ταχθεί υπέρ της αξιολόγησης. Κι εδώ ο εκπαιδευτικός κόσμος τόσο με τη μαζική άρνηση συμμετοχής στην αξιολόγηση όσο και με τη μεγαλειώδη απεργία στις 11/10/2021 έδειξε τη διάθεσή του για αγώνα. Δυστυχώς η συνδικαλιστική του ηγεσία είχε άλλη άποψη. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων μαζί με άλλους 5 προέδρους ΕΛΜΕ -όλοι μέλη της ΔΑΚΕ- ανέλαβαν να γίνουν το δεξί χέρι της υπουργού, παραποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών τους Συνελεύσεων και να σταματήσουν την ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΧΗ. Στην προσπάθειά τους αυτή βρήκαν σύμμαχο και άλλες δυνάμεις. Έτσι σε τοπικό επίπεδο, ΣΥΝΕΚ και ΕΝΟΤΗΤΑ, αρνήθηκαν να ψηφίσουν την πρόταση μομφής στο πρόσωπο του προέδρου που κατέθεσε η ΕΑΠ  ενώ σε επόμενες ΓΣ  κάθε φορά που έμπαινε σε συζήτηση το θέμα της ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ είτε τρομοκρατούσαν τους συναδέλφους/ισσες μέχρι και με απόλυση (ΣΥΝΕΚ) είτε παραποιούσαν το καταστατικό αθροίζοντας τα Λευκά με τα ΚΑΤΑ (ΠΕΚ- ΣΥΝΕΚ- ΔΑΚΕ). Ακόμη και στον πιο δύσπιστο έγινε πια φανερό ότι και οι τρεις αυτές δυνάμεις σε αγαστή συνεργασία κάνουν ό,τι περνάει από το  χέρι τους για να παγιωθεί η αξιολόγηση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και στα σχολεία που στελέχη τους είναι δντές/δντριες ασκήθηκαν  πιέσεις για την εφαρμογή της.

Η αντιδημοκρατική κατρακύλα της διοίκησης δεν φάνηκε μόνο στην αξιολόγηση, ούτε και φαίνεται να έχει τέλος. Κάθε βδομάδα έρχεται και μια εγκύκλιος με την οποία το υπουργείο  διατάζει κι απειλεί «αν δεν προχωρήσετε σε αξιολόγηση θα τιμωρηθείτε», «κόψτε το κεφάλι σας και βγάλτε την ύλη∙ εσείς ευθύνεστε για αυτό», «αναπροσαρμόστε το πρόγραμμα, κάντε υπερωρίες» κλπ. Καμία αντίδραση και εδώ από τα συνδικαλιστικά μας όργανα

Αφού επισημανθεί η αδράνεια της ΕΛΜΕ την ημέρα που επιχειρήθηκε η επιβολή τηλεκπαίδευσης λόγω κακοκαιρίας -η ανακοίνωση βγήκε ένα μήνα αργότερα-  και η άρνηση του ΔΣ  στην τελευταία ΓΣ να πάρει θέση τόσο για την τράπεζα θεμάτων όσο και για τις πανελλαδικές εξετάσεις τύπου PISA -για τις τελευταίες μάλιστα η ΠΕΚ κυκλοφόρησε και ανακοίνωση ότι δεν είναι και κάτι κακό- θα σταθούμε σε ένα ακόμη σημείο ορόσημο αυτού του ΔΣ. Αναφερόμαστε στην άρνησή του να προκηρύξει εκλογές, όπως όφειλε, με τη λήξη της θητείας του και των περιοριστικών μέτρων, και στην προσφυγή του στο δικαστήριο ζητώντας τον αυτοδιορισμό του! Τα επιχειρήματα περί πανδημίας φαντάζουν υποκριτικά την ώρα που στα σχολεία κάναμε μάθημα σε 27 μαθητές στην τάξη. Άλλωστε στις περισσότερες ΕΛΜΕ, 60 από 80, οι εκλογές έγιναν κανονικά.  Η ΕΑΠ, απόλυτα σύμφωνη στις αρχές και στις διακηρύξεις της, όπως και οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, δε δέχθηκε το διορισμό σε δοτή θέση και αποσύρθηκε από το ΔΣ.

Ζητάμε και τιμούμε την ψήφο των συναδέλφων/ισσων, μα… μόνο όταν αυτή μας δίνεται! Δεν αποδεχόμαστε κανέναν διορισμό. Πιστεύουμε ότι το σωματείο οφείλει να εκπροσωπεί τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες και να προστατεύει τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η ΕΛΜΕ δεν είναι  σκαλοπάτι για να ανέβουμε πολιτικά ούτε λιθαράκι στο βιογραφικό μας. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι προσωπικές φιλοδοξίες,  οι κομματικές επιδιώξεις είναι διαδικασίες ξένες για εμάς.

 

Έχοντας αυτές τις απόψεις ως γνώμονα της δράσης μας ζητάμε την ψήφο των συναδέλφων/ισσων, τόσο για την ΕΛΜΕ Ιωαννίνων όσο και για το συνέδριο της ΟΛΜΕ μιας και θεωρούμε ότι υπάρχει απόλυτη ανάγκη για μια ομοσπονδία που θα οργανώσει/καθοδηγήσει τους αγώνες κι όχι για μια ΟΛΜΕ που θα στρώνει το έδαφος στην όποια κυβέρνηση.

 

 

ΥΓ. Ενδεικτικό της επιτυχίας της πλειοψηφίας του συγκεκριμένου ΔΣ να διαλύσει την ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ήταν και η εικόνα της σημερινής, εκλογοαπολογιστικής ΓΣ. Πρώτη φορά σε τέτοια ΓΣ η συμμετοχή ήταν τόσο μικρή (ούτε καν οι συμμετέχοντες/συμμετέχουσες στα μακροσκελή ψηφοδέλτια του «μπλοκ Κεραμέως»…), πρώτη φορά δεν κατάφερε να εκλέξει προεδρείο και εφορευτική  επιτροπή.

 

 

Η «ελληνική PISA»: Αφέλεια, υποκρισία ή ένα ακόμη χτύπημα στο δημόσιο σχολείο;

 Αν αθροίσει κανείς όλες τις εξετάσεις που δίνουν οι έφηβοι από τα 12 μέχρι τα 18, βγάζει ότι μέσα σε επτά χρόνια έχουν να αντιμετωπίσουν συνολικά 213 γραπτές δοκιμασίες, από τις οποίες οι τέσσερις είναι σε πανελλαδικό επίπεδο και οι δεκαοκτώ (προσεχώς 26) με θέματα από την Τράπεζα Θεμάτων. Διαγωνίσματα τετραμήνων, προαγωγικές, απολυτήριες, πανελλαδικές… Αν βάλει κοντά σε αυτές και τα ολιγόλεπτα τεστάκια, εύκολα καταλαβαίνει ότι η πορεία των εφήβων στο σχολείο είναι ένας διαρκής αγώνας μετ’ εμποδίων με αμφίβολη την έξοδο μιας και πολλοί θα πεταχτούν έξω από τον στίβο. Σε όλα αυτά το Υπουργείο προσθέτει από φέτος ακόμα τέσσερις εξετάσεις, αναφερόμενες ως «ελληνική PISA» που θα βοηθήσουν, υποτίθεται, τη χώρα να ανέβει επίπεδο στη «διεθνή PISA» (Ν.4823/2021). Οι εξετάσεις αυτές θα είναι δύο στην Στ΄ Δημοτικού και δύο στη Γ΄ Γυμνασίου, στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά και θα διενεργούνται σε εθνικό επίπεδο. Κοινώς θα έχουμε πανελλαδικές στη Στ΄ Δημοτικού, στη Γ΄ Γυμνασίου και στη Γ΄ Λυκείου, ανεβάζοντας τον αριθμό των πανελλαδικών στις οκτώ και των γραπτών δοκιμασιών στις 217!

Ειδικά φέτος, αυτές οι πανελλαδικής εμβέλειας εξετάσεις της Στ΄ Δημοτικού και της Γ΄ Γυμνασίου θα εφαρμοστούν πιλοτικά σε δείγμα περίπου 600 σχολείων, αλλά από την επόμενη σχολική χρονιά 2022-2023 θα περάσουν σε καθολική εφαρμογή για να συμπεριλάβουν όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες των αντίστοιχων τάξεων. Θα μπορούσε κανείς να περιοριστεί στη μορφή των συγκεκριμένων εξετάσεων και να σχολιάσει σημεία όπως:

·  ∙       Ότι οι εξετάσεις αυτές αφορούν αποκλειστικά τα διδακτικά αντικείμενα της Γλώσσας και των Μαθηματικών, γεγονός που σημαίνει ότι θα αφιερώνονται περισσότερες ώρες στα συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα, ενώ θα παραγκωνίζονται τα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα να πηγαίνει περίπατο οποιαδήποτε έννοια ολόπλευρης ανάπτυξης και ουσιαστικής καλλιέργειας των μαθητών/τριών.

·   ∙      Ότι η αξιολόγηση που επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στις ικανότητες της γλώσσας και των μαθηματικών αγνοεί τις αρχές της πολλαπλής νοημοσύνης και παραβλέπει εντελώς τα διαφορετικά είδη νοημοσύνης, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται και να κατηγοριοποιούνται από μικρή ηλικία τα παιδιά με μονομερή και άδικο τρόπο.

·   ∙      Ότι οι εξετάσεις θα έχουν τη μορφή ερωτημάτων πολλαπλής επιλογής και οι απαντήσεις, σημειωμένες σε ειδικά διαμορφωμένα έντυπα, θα αποστέλλονται στο ΙΕΠ για καταχώριση σε ειδικά διαμορφωμένη βάση δεδομένων. Αυτός ο τύπος εξέτασης μπορεί να βολεύει ως φτηνός μιας και τα γραπτά βαθμολογούνται από μηχάνημα γρήγορα και εύκολα, όλοι όμως οι εκπαιδευτικοί των σχετικών ειδικοτήτων, φιλόλογοι και μαθηματικοί, γνωρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να αξιολογήσεις το επίπεδο ενός ατόμου στη γλώσσα  ή τα μαθηματικά με τέτοιου τύπου ερωτήσεις.

·   ∙      Ότι οι εξετάσεις και στα δύο αντικείμενα θα διενεργούνται την ίδια ημέρα, η μία μετά την άλλη, με ένα 10λεπτο διάλειμμα ενδιάμεσα, ενώ προβλέπεται και η συμπλήρωση ανώνυμου ερωτηματολογίου για τη συλλογή κοινωνικο-δημογραφικών στοιχείων από τους μαθητές και τις μαθήτριες μετά το τέλος της εξέτασης. Αυτό σημαίνει ότι τα 12χρονα παιδιά της Στ΄ δημοτικού θα βρίσκονται σε συνθήκες εξετάσεων για δυόμιση συνεχόμενες ώρες, εμπειρία επίπονη και αγχωτική για την ηλικία αυτή, η οποία δεν θα τα ωφελήσει σε τίποτε.

·  ∙       Ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τους μαθητές και τις μαθήτριες των τμημάτων ένταξης ή που έχουν παράλληλη στήριξη ή με βεβαίωση για μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίοι καλούνται να δώσουν και αυτοί τις ίδιες ακριβώς εξετάσεις με όλον τον υπόλοιπο μαθητικό πληθυσμό.

·   ∙      Ότι οι εξετάσεις μπαίνουν ακριβώς στην τελευταία τάξη του Δημοτικού και του Γυμνασίου, σε εκείνο το σημείο, δηλαδή, που παλαιότερα υπήρχαν οι εισαγωγικές εξετάσεις για την επόμενη βαθμίδα. Στην παρούσα φάση, μπορεί να τους προσδίδεται διαγνωστικός χαρακτήρας, αλλά, αφ’ ης στιγμής εφαρμοστούν και εδραιωθούν, θα είναι πολύ μικρό το βήμα για να λειτουργήσουν ως εισαγωγικές εξετάσεις. Σημειωτέον ότι η θεσμοθέτηση εξετάσεων για τη μετάβαση από την πρωτοβάθμια στη δευτεροβάθμια και από το γυμνάσιο στο λύκειο απλά θα ενισχύσουν τη σχολική διαρροή. Ο στόχος, όμως, ενός συμπεριληπτικού ανοιχτού σχολείου είναι να δίνει χώρο και θέση σε όλα τα παιδιά και όχι να διώχνει όσα δεν ταιριάζουν στο καλούπι.

Όλα τα παραπάνω σχόλια ισχύουν, όμως, το ζήτημα της «ελληνικής PISA» είναι πιο περίπλοκο. Ακόμα κι αν θεσμοθετηθούν διαγωνίσματα σε περισσότερα μαθήματα ή αν αυτά διεξαχθούν σε περισσότερες από μία ημέρες για να μην είναι μεγάλος ο φόρτος ή αν συμπεριλάβουν και ανοιχτού τύπου ερωτήσεις πέρα από τις κλειστού τύπου, ακόμα και τότε η «ελληνική PISA» θα έχει αρνητικές συνέπειες για το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Δεν πρόκειται απλά για μία σειρά εξετάσεων με αδύνατα σημεία που θα μπορούσε να γίνει πιο ουσιαστική και γόνιμη με τις απαραίτητες βελτιωτικές κινήσεις. Η «ελληνική PISA» πρέπει να καταργηθεί, ή μάλλον δεν πρέπει καν να εφαρμοστεί.

Κι αυτό γιατί, αν και υποτίθεται ότι είναι καθαρά διαγνωστικού χαρακτήρα, οι εξετάσεις αυτές αποτελούν μία ακόμη ψηφίδα στο πλέγμα των αντιδραστικών αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση αυτήν την περίοδο (αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών, αυτονομία, ανεστραμμένη τάξη, πλατφόρμα e-parents κλπ.). Αλλαγών που αποσκοπούν στην περαιτέρω υποβάθμιση του ρόλου των εκπαιδευτικών, στον ασφυκτικό έλεγχο των σχολικών πρακτικών και υποκειμένων και εντέλει στην αποσάθρωση του δημόσιου σχολείου.

Βασικό επιχείρημα για τη θεσμοθέτηση των εξετάσεων αυτών είναι ότι θα βοηθήσουν στη «βελτίωση της εκπαιδευτικής πολιτικής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση γενικότερα». (ΦΕΚ, τ.Β΄, 877/25.2.2022, άρθρο 4, §2) Συγκεκριμένα, στη σχετική απόφαση ορίζεται ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα αξιοποιούνται από την Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. και το ΙΕΠ «για προτάσεις βελτιώσεων στα Προγράμματα Σπουδών, στο εκπαιδευτικό υλικό, στη διδακτική μεθοδολογία, για προσεγγίσεις συμπεριληπτικής και αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, καθώς και για την ανάπτυξη εστιασμένων επιμορφωτικών δράσεων.» (ΦΕΚ, τ.Β΄, 877/25.2.2022, άρθρο 4, §2) Και μόνο που το λένε αυτό δείχνει ότι οι ιθύνοντες είτε δεν έχουν επαφή με την εκπαιδευτική πραγματικότητα είτε έχουν άλλους, άρρητους, στόχους. Κι αυτό γιατί στο σχολείο οι μαθητές και οι μαθήτριες δεν μαθαίνουν απλά και μόνο να λύνουν κάποια προβλήματα μαθηματικών ή να απαντούν σε μερικές ερωτήσεις κατανόησης κειμένου, γραμματικής ή συντακτικού. Πέρα και πάνω από την απόκτηση αυτών των δεξιοτήτων, στο σχολείο αυτονομούνται και ανεξαρτητοποιούνται, καλλιεργούν το πνεύμα της ομαδικότητας και της συνεργασίας, αναπτύσσουν την κριτική και αναλυτική σκέψη, αποκτούν νέες γνώσεις και δημιουργούν, ασκούνται στον προφορικό και γραπτό λόγο, βρίσκονται αντιμέτωποι με σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα και διαχρονικά φιλοσοφικά ερωτήματα, ωριμάζουν συναισθηματικά, γίνονται υπεύθυνοι. Το να ισχυρίζεται κανείς ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα βελτιωθεί βάσει των πορισμάτων που θα προκύψουν από καμιά εκατοστή ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής είναι στην καλύτερη αφέλεια και στη χειρότερη υποκρισία.

Με την «ελληνική PISA», ήδη από το δημοτικό, εκπαιδευτικοί και μαθητές/τριες θα μπούνε σε έναν αγώνα δρόμου για να αντεπεξέλθουν στις φασόν πανελλήνιου τύπου εξετάσεις που θα οδηγήσουν στην κατηγοριοποίηση και ιεράρχηση όλων των σχολείων. Εξάλλου, δηλώνεται ξεκάθαρα ότι σκοπός των εξετάσεων αυτών «είναι η εξαγωγή πορισμάτων, σχετικά με την πορεία υλοποίησης των Προγραμμάτων Σπουδών και τον βαθμό επίτευξης των προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων σε εθνικό επίπεδο, σε επίπεδο Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και σχολικής μονάδας» (ΦΕΚ, τ.Β΄, 877/25.2.2022, άρθρο 1, §2). Μπορεί τα αποτελέσματα να μην είναι εξατομικευμένα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα δημοσιοποιούνται ανά περιφέρεια, ανά διεύθυνση αλλά και σχολική μονάδα. Όπως και με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, έτσι και η «ελληνική PISA» σκοπό έχει να κατατάξει ιεραρχικά τα σχολεία, χωρίζοντας την ήρα από το σιτάρι και επιβάλλοντας συνθήκες στυγνού ανταγωνισμού και κανιβαλισμού στην εκπαίδευση. Κάποια σχολεία θα χαρακτηριστούν «κολέγια» ενώ άλλα «χωματερές», οι εκπαιδευτικοί θα διαγκωνίζονται ποιοι θα εξασφαλίσουν τα υψηλά αποτελέσματα για να τραβήξουν τους μαθητές και τις μαθήτριες με τις «καλύτερες» επιδόσεις, οι γονείς θα συγκρίνουν βαθμολογίες και θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να βάλουν τα παιδιά τους στο «καλύτερο» σχολείο, ενώ τα παιδιά θα αναγκάζονται να αναγνωρίσουν και να αποδεχθούν τη θέση τους στο ιεραρχικό αυτό σύστημα. Λίγη σημασία θα έχει για τα παιδιά αν τα αποτελέσματα δεν θα βγαίνουν επώνυμα, όταν θα γνωρίζουν ότι το σχολείο τους «έχει πατώσει» ή «έχει διαπρέψει». Αυτομάτως, θα βρίσκονται με την ταμπέλα του παιδιού από το καλό σχολείο ή εκείνου από το κακό σχολείο και κάπως έτσι η λογική του οπαδισμού θα περάσει και στην εκπαίδευση.

Κι αν κάποιος θεωρεί ότι οι εξετάσεις αυτές απλά θα είναι μια τυπική υποχρέωση του σχολείου που θα καλυφθεί σε μία μέρα στο τέλος της χρονιάς και τίποτε παραπάνω, απατάται οικτρά. Κι αυτό γιατί, με δεδομένο ότι τα αποτελέσματά τους θα επηρεάσουν την κατάταξη του σχολείου και θα δημοσιοποιηθούν, οι εξετάσεις αυτές θα αποτελέσουν παράγοντα καθοριστικό για τη διδασκαλία. Έτσι, αυτές οι ‘φασόν’ εξετάσεις θα οδηγήσουν και σε ‘φασόν’ διδασκαλία, διδασκαλία περιορισμένη σε στεγνά και στενά καλούπια. Για να πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα, οι εκπαιδευτικοί θα πιεστούν να εστιάσουν περισσότερο στα συγκεκριμένα μαθήματα, θα αφιερώσουν πολύτιμο χρόνο προετοιμάζοντας τους μαθητές και τις μαθήτριες στον συγκεκριμένο τύπο ερωτήσεων και στη συγκεκριμένη ύλη, προσχεδιασμένα μαθήματα και υλικό θα κυκλοφορήσουν άνωθεν και έξωθεν για ‘να βοηθήσουν’ στην καλύτερη επίδοση των μαθητών/τριών και του σχολείου, η διδασκαλία και η μάθηση θα δώσουν τη θέση τους στη στείρα προπόνηση για εξετάσεις. Σε αυτό το εντεινόμενα τεχνοκρατικό πλαίσιο, ακόμα και η σπερματική εκδοχή κοινωνικής συνοχής που καλλιεργείται τώρα, θα αντικατασταθεί από έναν ατελείωτο κοινωνικό κανιβαλισμό του τύπου «όλοι εναντίον όλων», προκειμένου να αποφύγουν να βρεθούν στον ‘πάτο’ και να βγουν στην ‘κορυφή’.

 

w Ζητούμε την κατάργηση της «ελληνικής PISA»: δεν είναι μια ‘αθώα’ τυπική διαδικασία, δεν θα λειτουργήσει προς όφελος των παιδιών ή των σχολείων μας.

w Καλούμε την ΕΛΜΕ Ιωαννίνων να καταγγείλει τον διαγωνισμό και να προκηρύξει στάση εργασίας τη μέρα των εξετάσεων.

w Καλούμε την ένωση γονέων και τα μαθητικά συμβούλια σε συντονισμό της δράσης μας ενάντια στην όλη διαδικασία.

ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΡΑΦΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ!

 

Την Παρασκευή 15/04/2022 ανακοινώθηκε από την επίσημη σελίδα του ΑΣΕΠ ότι απεστάλησαν στο Εθνικό Τυπογραφείο για δημοσίευση οι Προκηρύξεις 3ΕΑ/2022, 4ΕΑ/2022 και 5ΕΑ/2022. Οι προκηρύξεις αυτές αφορούν εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ) κατηγοριών ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ αντίστοιχα. Εκτός απροόπτου, οι προκηρύξεις θα είναι έτοιμες μέσα στην μεγάλη εβδομάδα και, εκτός από την εβδομάδα, μεγάλη θα είναι και η έκπληξή σας συνάδελφοι και συναδέλφισσες, όταν θα αντιληφθείτε ότι, μαζί με σας και εμάς, δικαίωμα υποβολής αίτησης θα έχουν και απόφοιτοι/ες κολλεγίων!

Με βάση το δεύτερο τεύχος της εφημερίδας της κυβερνήσεως, που δημοσιεύτηκε στις 04/04/2022 (αρ. φύλλου 1574), προστίθεται το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα με τίτλο ‘’MASTER OF ARTS IN SPECIAL EDUCATIONAL NEEDS’’ σε εκείνα που είναι συναφή με τα αντικείμενα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης και της Σχολικής Ψυχολογίας. Το πρόγραμμα αυτό πραγματοποιείται από το Mητροπολιτικό Kολλέγιο, που έχει παραρτήματα σε τέσσερις πόλεις στην Ελλάδα.

 

    Το πάρτι με τα κολέγια έχει ξεκινήσει καιρό τώρα, όπως για παράδειγμα το δικαίωμα εγγραφής που έχουν απόφοιτοι/ες Κολλεγίων στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, στο Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και άλλα. Έφτασε και η ώρα της εκπαίδευσης, δίνοντας την ευκαιρία στους κολλεγιάρχες να αυξήσουν την πελατεία τους, καθώς τώρα απόφοιτοι/ες κολλεγίων θα μπορούν να εργαστούν και σε δημόσια σχολεία!!!. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η δημόσια εκπαίδευση να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο και,σε συνδυασμό με τη θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ, να στρέψει τους έχοντες στα παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων που υπάρχουν στη χώρα μας. Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με το παραπάνω ΦΕΚ, είναι εμφανές ότι αυτή η τροποποίηση δεν έχει θέσει κανένα ακαδημαϊκό κριτήριο, καθώς ως προϋπόθεση θέτει την πραγματοποίηση Πρακτικής Άσκησης στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών, καταργώντας στην πράξη το άρθρο 16 του συντάγματος περί αναγνωρισμένης εκπαίδευσης αποκλειστικά από το κράτος.

Οι αναπληρωτές πλήρως αναλώσιμοι χρόνια τώρα, με μια βαλίτσα ανά χείρας, διαθέσιμοι ανά πάσα ώρα και στιγμή σε οποιοδήποτε μήκος και πλάτος της χώρας,καλούνται τώρα να εξισωθούν με τα πελατειακά τερτίπια της κυβέρνησης η οποία για μια ακόμη φορά κόπτεται μόνο για τα συμφέροντα των φίλων ολιγαρχών. Συνάδελφοι/ισσες, πού μπαίνει στοπ σε αυτό τον κατήφορο; Πόσο ακόμα θα παίζουν με τις ζωές και την εργασιακή μας αξιοπρέπεια;

ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΑΔΙΚΙΑ! ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ/ΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΙ/ΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ.

 

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕ ν. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Δήλωση παραίτησης από το διορισμένο ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων

Η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων, όπως έχει ήδη γνωστοποιήσει με προηγούμενη ανακοίνωση της, δεν αποδέχεται τη συμμετοχή μελών της σε διορισμένη - δοτή διοίκηση στο σωματείο μας.  Εκπροσωπούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες και τιμούμε την ψήφο τους μόνο όταν αυτή μας δίνεται από τους/τις ίδιους/ίδιες μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Οποιαδήποτε άλλη κατοχή θέσης σε διοίκηση είναι ξένη με τις αρχές και τα πιστεύω μας και δεν την αποδεχόμαστε.

Ως εκ τούτου, και μετά την απόφαση 54/2022 του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων με την οποία ορίζεται το μέλος της παράταξής μας Ιωάννου Βασιλική ως μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, η ΕΑΠ αναγκάζεται να προβεί σε νέα δήλωση απόσυρσης - παραίτησης των μελών της  από τη συγκεκριμένη θέση.

Όπως έχουμε ήδη δηλώσει, εκπρόσωπος της παράταξής μας θα παρευρίσκεται στα ΔΣ ως παρατηρητής (αν και η ίδια η απόφαση του πρωτοδικείου έχει ορίσει τη διοίκηση αρμόδια μόνο για τη διενέργεια των εκλογών και για τα απολύτως επείγοντα θέματα).

 

Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση εκπαιδευτικών ΔΕ ν. Ιωαννίνων

Ιωάννινα 19/03/2022