Με
μια πικρή γεύση, αυτή της απογοήτευσης,
επιστρέψαμε πριν από λίγο οι περισσότεροι
από όσους/ες παραβρεθήκαμε στην ημερίδα
που διοργάνωσε η ΟΛΜΕ στην Κοζάνη. Θέμα
της εκδήλωσης, «αξιολόγηση –
αυτοαξιολόγηση». Ναι, καλά διαβάσατε!
Η ομοσπονδία μας και όχι κάποια
Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης ή
κάποιος σχολικός σύμβουλος, ήταν αυτή
που διοργάνωσε την ημερίδα!!! Ξεκινώντας
από εδώ ήμασταν, οι περισσότεροι, έτοιμοι
και αποφασισμένοι να δείξουμε την
έντονη αντίθεσή μας. Πράγματι κατά την
έναρξη της ημερίδας αρχίζαμε να φωνάζουμε
συνθήματα επισημαίνοντας το ρόλο της
αξιολόγησης και απαιτώντας συνδικάτα
στο πλευρό των συναδέλφων και όχι της
κυβέρνησης.
Η
πρόεδρος της ομοσπονδίας, ανοίγοντας
τις εργασίες, παρουσίασε τις θέσεις του
κλάδου και αφού επισήμανε την αντίθεσή
του στην αξιολόγηση, όπως άλλωστε
αποδεικνύεται από τα τελευταία του
συνέδρια (17ο,16ο,15ο,14ο,13ο,12ο), θυμήθηκε το
8ο συνέδριο, το οποίο είχε αποδεχθεί
κάποια αξιολόγηση του εκπαιδευτικού
έργου θέτοντας κάποιες ασφαλιστικές
δικλείδες (από τις οποίες βέβαια καμία
δεν ισχύει σήμερα).
Ακολούθησαν
ομιλίες των παρατάξεων που συμμετέχουν
στο Δ.Σ της ΟΛΜΕ οι οποίες με εξαίρεση
τη ΔΑΚΕ, που αποδέχθηκε με προϋποθέσεις
την «καλή αξιολόγηση», εξέφρασαν την
αντίθεση στο θεσμό. Ακόμη και οι συνάδελφοι
των ΣΥΝΕΚ, σε αντίθεση με όσα ψηφίζουν
οι ίδιοι στο κόμμα τους και με όσα γράφουν
στα άρθρα τους, δεν τόλμησαν να παρουσιάσουν
θαρρετά τη συμφωνία τους με το προωθούμενο
σχέδιο. Από όσες τοποθετήσεις όμως
ακολούθησαν, και ήταν αρκετές, όχι απλά
δε φάνηκε καμία διάθεση των συναδέλφων
να δεχθούν την αξιολόγηση, εκτός ελαχίστων
εξαιρέσεων, αλλά αποδείχθηκε με τον πιο
περίτρανο τρόπο η συνολική αντίθεση
του κλάδου σε κάθε μορφή αξιολόγησης ή
αποτίμησης ή όπως αλλιώς ονομαστεί.
Ιδιαίτερα μάλιστα οι συνάδελφοι που
μίλησαν ως εκπρόσωποι των ΕΛΜΕ τους
ήταν ξεκάθαροι για τη στάση των σωματείων
τους.
Αναρωτιόμαστε
λοιπόν ποιος ήταν ο πραγματικός σκοπός
της σημερινής ημερίδας. Τι ακριβώς ήθελε
να διαπιστώσει το Δ.Σ της ΟΛΜΕ; Μήπως
έχει αλλάξει η θέση του κλάδου; Μάλλον
ήξερε ότι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί.
Μήπως για να μας θυμίσει η πρόεδρος και
να ψελλίσουν κάποιοι άλλοι ότι υπάρχει
και «καλή» αξιολόγηση; Ή μήπως για να
εμπεδωθούν στην καθημερινότητα της
εκπαιδευτικής κοινότητας όροι όπως η
αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και
η αποτίμηση; Αν τους ακούσουμε πολλές
φορές μπορεί και να τους συνηθίσουμε
και να τους αποδεχθούμε. Το έλεγε άλλωστε
η ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ, «πρέπει να
δημιουργηθεί κουλτούρα αξιολόγησης».
Έπειτα έρχονται και τα υπόλοιπα. Το
έχουμε δει ξανά το έργο· ένα–ένα τα
μέτρα και αποσπασματικά για να μην
υπάρχει αντίδραση.
Τι ακριβώς
επιθυμεί η πλειοψηφία του Δ.Σ της ΟΛΜΕ
; Να προετοιμάσει το έδαφος, να στρώσει
το κόκκινο χαλί για να περάσει η αξιολόγηση
ή να χρησιμοποιήσει τέτοιες δράσεις ως
άλλοθι στις συζητήσεις της με τον
υπουργό; (αφού και η ΟΛΜΕ το συζητά…)
Ελπίζουμε
όμως μετά την σημερινή ημερίδα το θέμα
να έκλεισε. Κανείς, με δεδομένες τις
απόψεις των συναδέλφων/ισσων όπως
εκφράστηκαν και στη συγκεκριμένη
εκδήλωση, δεν πρέπει να κάνει αναφορά
σε διαδικασίες αξιολόγησης και
αυτοαξιολόγησης. Καμιά ομάδα εργασίας
δεν πρέπει να δημιουργηθεί, στα πλαίσια
του 18ου συνεδρίου, που να ασχοληθεί με
το θέμα αυτό. Η θέση, σχεδόν όλων, ήταν
ξεκάθαρη.
ΚΑΜΙΑ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ
ΠΑΡEΜΒΑΣΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
