Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Σχετικά με τη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με την Υπ. Παιδείας

Δήλωση της Αγγελικής Φατούρου, μέλους του ΔΣ της ΟΛΜΕ Εκπροσώπου των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ

Άνθρακες οι προσδοκίες!

Η Υπουργός Παιδείας δε δεσμεύτηκε σε κανένα από τα κεντρικά και φλέγοντα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος:

  • Για τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης με το 5% του ΑΕΠ.
  • Για κανένα συνταξιοδοτικό αίτημα των εκπαιδευτικών.
  • Για κανένα οικονομικό αίτημα των εκπαιδευτικών (1.400 στο βασικό, κλαδική σύμβαση εφ’ όλης της ύλης, ενσωμάτωση των βασικών επιδομάτων, 176 € κλπ).
  • Για κατάργηση του θεσμού της ωρομισθίας ούτε τώρα, ούτε στο άμεσο μέλλον (όπως ψευδώς σήμερα αναφέρεται με πηχυαίους τίτλους σε μερίδα του ημερήσιου τύπου).
  • Για κατάργηση συνολικά της ελαστικής εργασίας, με περιορισμό και του θεσμού του αναπληρωτή, στις αυστηρά έκτακτες ανάγκες.
  • Για επιχορήγηση των ταμείων των Δ.Υ (ΟΠΑΔ – ΤΠΔΥ), τα οποία καταρρέουν.
  • Για κατάργηση των ΣΔΙΤ, για την επαναφορά ΟΣΚ και ΟΕΔΒ στον πλήρη κρατικό έλεγχο.
  • Για νομοθετική ρύθμιση των 25 μαθητών, ως ανώτατο όριο μαθητών στο τμήμα.
  • Για κατάργηση της βάσης του 10.

Όσο φειδωλή ήταν η κ. Διαμαντοπούλου στις δεσμεύσεις της προς τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο, τόσο λαλίστατη εμφανίστηκε στις διακηρύξεις για «αξιολόγηση» σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών και «αποκέντρωση», με επικεφαλίδα το «Ανοιχτό Σχολείο» του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, του σχολείου δηλαδή της αγοράς, όπου «τοπικοί παράγοντες» (επιχειρηματίες, δήμαρχοι, γονείς κ.λπ.) καθορίζουν τμήμα του αναλυτικού προγράμματος, των διορισμών, των διοικητικών θεμάτων των σχολείων κ.λπ. Πρόκειται για προσπάθεια, εκτός των άλλων, να σπάσει ο ενιαίος χαρακτήρας της δημόσιας εκπαίδευσης, με δυσμενείς μορφωτικές και παιδαγωγικές συνέπειες, ιδιαίτερα για τα παιδιά των ασθενέστερων τάξεων.

Όπως είχαμε επισημάνει και στην πρόσφατη ανακοίνωση των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, και δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε, «Η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, ενώ παρακάμπτει τη χρηματοδότηση, τα Ταμεία, το μισθό και τη σύνταξη, «μιλάει πολύ» για την αξιολόγηση και την περιφερειακότητα. Πρόκειται για δύο κακόφημες έννοιες, που αν εφαρμοστούν το δημόσιο σχολείο θα ρημάξει, θα απαξιωθεί ακόμη περισσότερο και θα το μετατραπεί σε δημαρχιακό και νομαρχιακό τσιφλίκι. Οι δήμοι και οι νομαρχίες είναι από τα πιο διαβρωμένα και σαθρά γρανάζια του αστικού κράτους, όπου οργιάζει το ρουσφέτι, η πελατειακή σχέση, η «αποκεντρωμένη» βαρβαρότητα».

Είναι προφανές ότι καμιά καλοπροαίρετη ελπίδα ή προσδοκία δεν επαληθεύεται. Επομένως το αμέσως επόμενο διάστημα οι εκπαιδευτικοί, μέσα από τα σωματεία τους, θα ενημερωθούν, θα συζητήσουν και συλλογικά θα αποφασίσουν το πρόγραμμα δράσης του επομένου διαστήματος.

Και ας προετοιμαζόμαστε για το επόμενο ραντεβού στους δρόμους!

Πρόταση της «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ της ΕΛΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ 2009/10

Βασικό μέλημα της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ είναι να ζωντανέψει το σωματείο μπροστά στην επίθεση κατά των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας και στην επίταση των ταξικών φραγμών στη γνώση. Ο μαχόμενος, διεκδικητικός συνδικαλισμός που περιφρουρεί τα λαϊκά συμφέροντα, οφείλει να ασχοληθεί με όλες τις αντιλαϊκές συνθήκες της ΕΕ, που αφορούν στην αποδόμηση του δημόσιου σχολείου. Να ενημερώσει την εκπαιδευτική κοινότητα τι επιδιώκει να εφαρμόσει, το αντιδραστικό θεσμικό οικοδόμημα της ΕΕ, το οποίο: Κατηγοριοποιεί σχολεία και εκπαιδευτικούς. Μετατρέπει τη γνώση σε πληροφορία. Συνδέει το σχολείο με τις επιχειρηματικές ανάγκες. Ιδιωτικοποιεί το πανεπιστήμιο και κατηγοριοποιεί τις σχολές με βάση την αξιολόγηση.

Για το σκοπό αυτό με εκδηλώσεις ημερίδες την επόμενη διετία σε συνεργασία με ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα όπου αυτό είναι αναγκαίο και δυνατό πρέπει να αναλύσουμε τις επιδιώξεις της Ε.Ε, και να διαμορφώσουμε και αναπτύξουμε τις δικές μας θέσεις.

Μια τέτοια διημερίδα μπορεί να γίνει άμεσα με θέμα τους ταξικούς φραγμούς στο δημόσιο σχολείο .

Μελέτη του κτιριακού προβλήματος στα Γιάννενα. Ενίσχυση της αντισταθμιστικής αγωγής .
ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΌ Απόρριψη των αντιασφαλιστικών Νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά . Επιστροφή των κλεμμένων.
ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ. -
Ειδικότερα για την παράνομη παρακράτηση των συντάξεων και του εφάπαξ των συναδέλφων που βγήκαν στη σύνταξη, προτείνουμε: Πραγματοποίηση κοινής Γενικής Συνέλευσης με τους Δασκάλους. Να πάρει συνδικαλιστικά την ευθύνη το σωματείο και να προχωρήσει σε ασφαλιστικά μέτρα για τη μη καταβολή των συντάξεων και του εφάπαξ.

Ενεργοποίηση των συνδικαλιστικών αντιπροσώπων των συλλόγων

Για την υλοποίηση των παραπάνω θεμάτων θεωρούμε ότι πρέπει απαραίτητα να γίνονται Γενικές Συνελεύσεις και ανοικτά Δ.Σ. , τις οποίες να προκηρύσσει το σωματείο με συγκεκριμένη θεματολογία.
ΩΡΟΜΙΣΘΙΑ-ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Η ωρομίσθια είναι η πιο βάρβαρη μορφή ελαστικοποίησης και προσβολή της εργασιακής αξιοπρέπειας. Θεωρούμε ότι το σωματείο οφείλει: Να ξεκαθαρίσει τη θέση του ως προς τους ωρομισθίους και να στείλει ενημερωτικό στο σχολείο διευκρινίζοντας ότι όλοι οι ωρομίσθιοι είναι μέλη του σωματείου, βάσει του καταστατικού. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διαβαθμίζει τους ωρομισθίους σε καλούς και κακούς, σε μέλη και μη μέλη. Να αναγνωριστεί το δικαίωμα της συμμετοχής των ωρομισθίων στις εκλογές σύμφωνα με την απόφαση του 4ου συνεδρίου . Επιμονή στο αίτημα για την κατάργηση της ωρομίσθιας.
ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ:

Δημιουργία πολιτιστικών μορφωτικών επιτροπών που θα λειτουργούν υπό την εποπτεία του σωματείου.
ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.
Προσπάθεια από το ΔΣ της ΕΛΜΕ για τη δημιουργία Κυριακάτικου Σχολείου για τους μετανάστες. Διευκρινίζουμε ότι η μορφωτική παρέμβασή μας στο χώρο των μεταναστών, έχει στόχο να αναδείξει την αναγκαιότητα της μορφωτικής παρέμβασης του κράτους στους μετανάστες και να καταγγείλει την έλλειψη στοιχειώδους μέριμνας για τη μορφωτική και κοινωνική ένταξη των οικονομικών και πολιτικών μεταναστών.

Σχολείο δεύτερης ευκαιρίας στη φυλακή Σταυρακίου
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Εκδήλωση αφιέρωμα στην απόφαση κόλαφο της ΖΠΑ με την αποβολή δεκάδων φοιτητών από την σχολή κατά την περίοδο του εμφυλίου σε συνεργασία με το σύλλογο δασκάλων

Παρουσίαση του έργου του στιχουργού Κώστα Βίρβου

Παρουσίαση του βιβλίου του Μπάμπη Νούτσου «Διατάσσω την απόλυσήν του»

Προβολή της ταινίας «Ανάμεσα στους τοίχους» των Λοράν Καντέ και Φρανσουά Μπεγκοντό (παραγωγής 2008) που πρόβαλε η ΟΛΜΕ το Νοέμβριο 2008. Προβολή ταινιών –δημιουργία κινηματογραφικής λέσχης . Δημιουργία θεατρικής ομάδας.

Εικαστικές εκθέσεις με δουλειά των συναδέλφων σε συνδυασμό με μια εκδήλωση για την εικαστική παιδεία. Παρουσίαση του συγγραφικού έργου συναδέλφων.

ΑΝΤΙΪΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Οφείλει να προτάξει την ανάπτυξη της αντιπολεμικής δράσης, με στόχο τη δημιουργία των απαιτούμενων συνθηκών ειρηνικής συνεργασίας και φιλικής συνάντησης των λαών στον κοινό αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Τεκμήριο μιας τέτοιας στυγνά αντιλαϊκής πολιτικής αποτελεί η αναμέτρηση του παλαιστινιακού λαού με το ιμπεριαλιστικό δόγμα του τρόμου.

Όλα αυτά θα υλοποιούνται παράλληλα με τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Πριν από λίγα χρόνια ξεκίνησαν η πρόσθετη και ενισχυτική διδασκαλία, η πρώτη για το Λύκειο και τα ΕΠΑΛ και η δεύτερη για το Γυμνάσιο, ως προγράμματα αντισταθμιστικής βοήθειας των μαθητών με αδυναμίες.

Από την αρχή της εφαρμογής αυτών των προγραμμάτων επισημάνθηκαν οι επιφάσεις τους, που στην πορεία όχι μόνο δεν έγινε καμιά προσπάθεια να βελτιωθούν, αλλά αντίθετα διογκώθηκαν σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε σήμερα να είναι απαξιωμένα και να έχουν μετατραπεί σε βάσεις μικροδιαπλοκής στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Αναλυτικά :

  1. Η ανάγκη για αντισταθμιστική βοήθεια (πρόσθετη και ενισχυτική) πιστοποιεί την ανισότητα που υπάρχει ανάμεσα στους μαθητές σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στη γνώση. Η ανισότητα αυτή έχει κοινωνικές ρίζες, δεν αντιμετωπίζεται στον κύριο κορμό της εκπαίδευσης και βέβαια τα αντισταθμιστικά προγράμματα δεν είναι παρά απλή ασπίρινη στην κοινωνική και εκπαιδευτική κατηγοριοποίηση.
  2. Η φροντιστηριοποίηση του δημόσιου σχολείου, μονοσήμαντα προς τις εξετάσεις, που παραβλέπει την ανάγκη ουσιαστικής γνώσης, ενεργοποίησης του νου και καλλιέργειας των ανθρώπων, συνεχίζεται και εμπεδώνεται στην ΠΔΣ και την ενισχυτική, όπου και πάλι η όποια αντισταθμιστική βοήθεια γίνεται με όρους εξετάσεων. Μάλιστα είναι τόσο εμπεδωμένη αυτή η αντίληψη στους μαθητές, ώστε οι περισσότεροι να συμμετέχουν προσβλέποντας σε μια καλύτερη «εξεταστική μεταχείριση».
  3. Το πλαίσιο που προσδιορίζει τους όρους λειτουργίας των τμημάτων στην ΠΔΣ και την ενισχυτική διδασκαλία από μόνο του αποδεικνύει πόσο ανεπαρκείς είναι οι όροι λειτουργίας στον κύριο κορμό της διδακτικής διαδικασίας. Για τα τμήματα των προγραμμάτων της ΠΔΣ ο νόμος όριζε –σοφά– το όριο των 10 μαθητών στο τμήμα, όταν το αντίστοιχο όριο των κυρίων τμημάτων του σχολείου είναι ακόμη 30 μαθητές. Βέβαια με την υπουργική εγκύκλιο 109310/Γ7 -19/10/06 αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών σε κάθε τμήμα, από 10 σε 14, όταν έχει ήδη διαπιστωθεί, στην αρχή του προγράμματος, ότι η υπέρβαση του ορίου των δέκα μαθητών προκάλεσε τεράστιες δυσκολίες και οδήγησε σε αναποτελεσματικότητα την όποια αντισταθμιστική δυνατότητα της ΠΔΣ .
  4. Η απαράδεκτη καθυστέρηση στην έναρξη της ΠΔΣ και ενισχυτικής σπρώχνει τα παιδιά στο διπλανό φροντιστήριο και απαξιώνει από μόνη της την όλη διαδικασία.
  5. Το πλαίσιο που αφορά στις προσλήψεις στα τμήματα ΠΔΣ ήταν για δέκα ολόκληρα χρόνια τόσο διάτρητο (κυβέρνηση Σημίτη και στη συνέχεια Καραμανλή), ώστε επέτρεπε κάθε είδους αυθαιρεσία και υπέρβαση, δίνοντας στους διαχειριστές αυτών των προγραμμάτων τη δυνατότητα να κάνουν πελατειακές σχέσεις και να εφαρμόζουν με τον πιο κυνικό τρόπο την ημετεροκρατία. Δεν τηρούνταν οι ποσοστώσεις [μόνιμοι – αδιόριστοι], καμιά λίστα προτεραιότητας, δεν ακολουθούνταν άλλα αντικειμενικά κριτήρια στις προσλήψεις, με αποτέλεσμα να στήνεται ένας χορός ευνοιοκρατίας και πελατειασμού που διαβρώνει συνολικά το δημόσιο σχολείο.
  6. Οι πελατειακές σχέσεις στη διαδικασία των προσλήψεων επηρεάζει όμως στη συνέχεια με τον πιο δραματικό τρόπο και τη συνολική λειτουργία, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι μαθητές να βρίσκουν κλειστές τις πόρτες, να αποθαρρύνεται η προσέλευσή τους και με λίγα λόγια να μετατρέπεται ολόκληρο το σύστημα σε αναξιόπιστο και αφερέγγυο και στον καλύτερο διαφημιστή των διπλανών φροντιστηρίων.
  7. Η ΠΔΣ και η ενισχυτική, με τη δικαιολογία της συμπλήρωσης ωραρίου, χρησιμοποιούνται ως εφαλτήριο για την ελαστικοποίηση του χρόνου δουλειάς των εκπαιδευτικών. Πολλοί εργάζονται πρωί – απόγευμα, εγκαινιάζοντας δειλά-δειλά τη γενικευμένη ελαστικοποίηση.
  8. Η καταβολή της αμοιβής των διδασκόντων καθυστερεί ακόμα και πάνω από δύο χρόνια, πράγμα που αποθαρρύνει και απαξιώνει με τη σειρά του την υποτιθέμενη αυτή αντισταθμιστική διδακτική βοήθεια. Πάντως, ποντάροντας ακριβώς στην ανάγκη τόσο των μόνιμων εκπαιδευτικών να ενισχύσουν το μηνιαίο εισόδημά τους –έστω και με καθυστέρηση– και στην απόγνωση των αδιόριστων να πάρουν λίγα ένσημα και να εγγράψουν προϋπηρεσία για να μπορούν να προσδοκούν μια θέση στον ήλιο, το όλο σύστημα καταφέρνει να εξασφαλίζει κατά μεγάλο μέρος τη σιωπή και να συντηρείται στις σαθρές του βάσεις.

Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ καταγγέλλουμε τη σημερινή κατάσταση και απαιτούμε :

  1. Την αναδιαμόρφωση -τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στους στόχους- του βασικού αναλυτικού προγράμματος, ώστε να εξαλειφθεί η ανάγκη φροντιστηριακής υποστήριξης των μαθητών.
  2. Επειδή όσο υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες θα υπάρχει και ανισότητα πρόσβασης στη γνώση και ανάγκη αντισταθμιστικής βοήθειας για τους αδύναμους οικονομικά-μαθησιακά μαθητές, το πλαίσιο λειτουργίας της πρόσθετης και ενισχυτικής οφείλει να ανταποκρίνεται ουσιαστικά στις αντισταθμιστικές τους ανάγκες, να εντάσσεται στο κεντρικό σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής και να καλύπτεται σταθερά από τον προϋπολογισμό του ΥΠΕΠΘ με γενναία συνολικά αύξηση.
  3. Η πρόσληψη εκπαιδευτικών στα προγράμματα αυτά πρέπει να γίνεται με μόνιμους διορισμούς, για να σταματήσει το αίσχος της ωρομισθίας και το όργιο της αυθαιρεσίας.
  4. Θεωρεί επιτακτική ανάγκη τον καθορισμό σαφούς νομοθετικού πλαισίου για τη λειτουργία της ΠΔΣ, το οποίο:

      Α) Θα ορίζει την έναρξή της ταυτόχρονα με την έναρξη του σχολικού έτους.

Β) Θα μειώνει στους δέκα το ανώτατο όριο μαθητών κατά τμήμα.